lepels

Houten lepels: kenmerken en verzorging

Houten lepels: kenmerken en verzorging

doe mee aan de discussie

 
inhoud
  1. Beschrijving en geschiedenis van uiterlijk
  2. Hoe te maken?
  3. species
  4. Subtiliteiten van gebruik
  5. Opslag en verzorging

Lepel - dit is een van de oudste bestek, zonder welke in onze tijd niet kan doen in elk huis. De oorsprong van de houten lepel gaat terug tot het paleolithische tijdperk - rond deze tijd begonnen mensen eerst stukken houten fragmenten te gebruiken om voedsel op te scheppen. Jarenlang zijn deze lepels onverdiend vergeten, maar sinds kort is het ecovoedsel weer in de mode.

Beschrijving en geschiedenis van uiterlijk

Bestek gemaakt van hout, was al enkele eeuwen wijdverspreid, maar vandaag, ondanks de overvloed aan metalen en wegwerpbare plastic gebruiksvoorwerpen, hebben ze hun relevantie niet verloren. Houten gietlepels zijn erg handig om de eerste gangen te vullen, en scheppen uit dit materiaal zijn onmisbaar bij het roeren van warm voedsel in een koekenpan met antiaanbaklaag.

Voor de Russen is houten bestek veel meer dan gewoon keukengerei, het is een soort belichaming van de nationale identiteit, de oorspronkelijke cultuur van het land en zijn tradities. Deze voorwerpen kwamen uit de diepten van de eeuwen naar ons toe, letterlijk veroverd iedereen met hun nationale kleur.

Interessant feit: De allereerste vermelding van houtlepels is te vinden in het beroemde "Tale of Bygone Years", gedateerd 966. Op de pagina's van dit werk wordt een banket beschreven in het paleis van prins Vladimir, die bekend werd om het feit dat de krijgers uiterst verontwaardigd waren toen ze aan tafel werden aangeboden om de bereide gerechten niet met zilver maar met houten lepels te proberen. Sindsdien zijn dergelijke gerechten al lang in gebruik in Rusland en zelfs in die jaren dat de snelle ontwikkeling van de metallurgische industrie leidde tot de wijdverspreide verdrijving van houten voorwerpen uit het dagelijks leven.

Een van de belangrijkste voordelen van houten lepels zijn de volgende.

  • Antibacteriële eigenschappen - met de juiste verwerking verzamelt het materiaal geen pathogenen.
  • Specifiek aroma, die meestal wordt overgebracht op voedsel en hen een intensere en meer levendige smaak geeft.
  • Ecologische veiligheid - Het is bekend dat hout geen schadelijke en giftige stoffen bevat en daarom het lichaam niet schaadt. Bovendien heeft het de eigenschap van gunstige effecten op het spijsverteringsproces. Dergelijke functies maken het mogelijk om houten bestek te gebruiken voor het voeren van zelfs de kleinste kinderen.
  • Lage thermische geleidbaarheid - u kunt veilig zelfs de heetste soep met een lepel verzamelen en uw lippen niet verbranden, zoals bij metalen apparaten.
  • sterkte - producten uit hout worden niet vervormd en met de juiste zorg barsten, scheuren of krassen ze niet, ook al worden ze blootgesteld aan frequente mechanische belasting.
  • lichtheid - bestek heeft een laag gewicht, dus zelfs zwakke mensen houden het gemakkelijk in hun handpalmen.
  • Mooi antislip oppervlak - deze lepels glijden niet uit de handen, zijn niet koud, ze voelen aangenaam aan.
  • Mogelijkheid van gebruik voor anti-aanbak pannen - tijdens het koken in een pan met een teflon coating, verhitten lepels hout niet en krassen niet op het oppervlak.

Houten lepels hebben echter hun nadelen.

  • Ze vereisen speciale opslagomstandigheden en zorgvuldig onderhoud.anders zullen de producten niet lang een decoratief uiterlijk kunnen behouden.Een van deze vereisten is vochtigheid - het moet ongeveer 40-60% zijn.
  • Houten bestek kan alleen met de hand worden gewassen, de vaatwasser is hier niet geschikt, het gebruik van schuurmiddelen en agressieve bestanddelen is niet toegestaan. Veeg de lepels na elke spoeling droog met een zachte doek.
  • Als de lepels lang in water zijn, ze zijn bedekt met schimmel, wat onmogelijk te verwijderen is - dergelijk bestek moet worden weggegooid, hun gebruik gevaarlijk voor gezondheid.
  • De boom heeft een poreuze structuur, daarom heeft het de mogelijkheid om geuren te absorberen - dit betekent dat lepels niet in de buurt van pittige producten moeten worden bewaard.
  • Houten lepels zijn duurder dan hun metalen tegenhangers.

Het is belangrijk dat houten lepels worden perfect gecombineerd met glazen en keramische gerechten, het belangrijkste is om vast te houden aan een enkele stijl in design. Zo lijken platen die zijn geverfd met de Gzhel- of Khokhloma-techniek erg indrukwekkend met houten lepels.

Zo'n bestek creëert een unieke sfeer rondom vul de eetkamer met de nationale Russische smaak en breng comfort - het is geen toeval dat hout al eeuwenlang wordt geassocieerd met de warmte van het huis, gastvrijheid en familiewaarden.

Opgemerkt moet worden dat houten lepels worden veel gebruikt als een goed muziekinstrument - alle liefhebbers van folkmuziek weten dat twee lepels, in contact met elkaar, een zeer sonore, zuivere en extreem melodieuze klank hebben. In veel landen van de wereld zijn zelfs scholen met houten lepels opgericht.

De geschiedenis van deze verbazingwekkende apparaten in ons land vindt zijn oorsprong in verschillende kleine dorpen verspreid over de oevers van de rivieren Uzola en Kerzhenets. In deze delen van de wereld waren er onvruchtbare en de lokale bevolking kon geen goede oogst opbouwen, daarom werd de houtverwerkende industrie een belangrijke bron van inkomsten.

Het kleine stadje Semenov werd erkend als de "lozhkarnoy-hoofdstad", die zich in de regio Nizhny Novgorod bevindt - het wordt beschouwd als het centrum van de schilderkunst van Chochloma die over de hele wereld bekend is. Gedurende verschillende eeuwen werden deze gebieden onderhouden, vermenigvuldigd op elke manier en eerbiedig overgedragen van de ene generatie op de andere het geheim van het ambacht van verre voorouders die de beste en mooiste lepels creëerden.

Hoe te maken?

Als je wilt, kun je thuis een handgemaakte houten lepel maken. Hiervoor hebt u de volgende hulpmiddelen en materialen nodig:

  • een bijl;
  • handzaag;
  • bestand voor houtbewerking;
  • beitel afgerond;
  • rasp;
  • schuurpapier;
  • een potlood;
  • een boom.

Voor het maken van lepels kunt u het beste esdoorn, esp, linde, berk of els gebruiken. Deze materialen kunnen gemakkelijk worden verwerkt en pluizen niet tijdens gebruik.

Stapsgewijze instructies voor het maken van bestek bevat verschillende stappen.

  • Je moet een sterk stuk hout kiezen zonder rot en scheuren, waarna het moet worden gesneden met een bijl of gezaagd met een zaag.
  • Op een plat oppervlak het is noodzakelijk om een ​​potlood te tekenen met de contouren van het toekomstige instrument.
  • Gebruik een zaag voorzichtig schoongemaakt alle overtollige gebieden, en de bijl hecht op de afgeronde vorm van het buitenste deel van het werkstuk.
  • Het is erg belangrijk om een ​​dunne laag hout te zagen. om een ​​optimale hoek tussen het brood en het handvat te vormen, is het raadzaam om het bestand door het gebied van hun verbinding te gaan.
  • In de volgende fase van het werk wordt het polijsten uitgevoerd. Gebruik schuurpapier met een grote korrel om van de meest grove elementen af ​​te komen. In de laatste fase is het beter om een ​​"nulevka" te nemen - dit maakt het product aangenamer om aan te raken.
  • Vervolgens kunt u overgaan tot het maken van groeven in de schep - hiervoor beitelt de beitel het hout voorzichtig in kleine stukjes. Het is erg belangrijk om de dikte van de lepel te controleren - deze mag niet te dun zijn.
  • Wanneer het vereiste formulier is ontvangen, U kunt het hout inkorten - want deze strook schuurpapier wordt met een ronde punt aan een stok bevestigd en verwerkt het oppervlak.
  • Nadat de lepel klaar is, Het moet verzadigd zijn met verwarmde plantaardige olie.

Tegenwoordig worden ecologische materialen weer in de mode, daarom herleef producten van natuurlijk hout, inclusief servies, een golf van populariteit. Dat is de reden waarom de vervaardiging van houten lepels een serieel karakter kreeg.

Tegenwoordig kun je hele sets houten gebruiksvoorwerpen vinden, draaibaar op een draaibank. Gebruik voor de fabricage speciale apparatuur: snijders, beitels, borstels met een stapel staal, evenals lepelmessen en ander gereedschap. De technologie zelf is vergelijkbaar met die van thuis, maar het eindproduct blijkt meer kwalitatief, praktisch en duurzaam te zijn.

species

De kunst om een ​​houten lepel te maken in Rusland is altijd goed ontwikkeld. Ambachtslieden maakten een verscheidenheid aan producten die verschilden in doel, vorm, diepte en decoratie. Het totale aantal variëteiten is groot en het is niet mogelijk om hun exacte cijfer te geven.

De meest populaire monsters worden gepresenteerd in het Semenov Museum, waaronder de volgende soorten.

  • Lepel voor de verspreiding van de heilige communie - in de oudheid werd het een "leugenaar" genoemd, aan het einde van de greep knipten Old Believers meestal twee veren uit.
  • Mezheumok - Dit is de meest voorkomende middelgrote lepel, die werd gebruikt tijdens de lunchmaaltijd, het was soep gegoten en pap gegeten. Trouwens, de naam van de lepel betekent "iets daartussenin, noch dit, noch wat niet tot een soort behoort, noch tot een ander." In de oudheid betekende dit concept niet alleen bestek, maar in principe alles "gemiddeld".
  • Butyrka - lange burlache lepel, zijn naam komt van de oude Russische "butyrit" - draai om, roer. De lepel van deze soort was zo breed als de mezheumok, maar iets ruwer en dikker. Deze lepels werden achter het lint van de hoofddoek bewaard, het waren hun eigenaardige insignes, "uithangbord".
  • Boskaya (of Baska) lepel - dit bestek had een langwerpige en stompe vorm, een soortgelijke structuur had een halfstokig, iets meer afgerond gereedschap. In vertaling betekent de naam 'mooi, versierd'.
  • nosed - dus aangegeven in Rusland, lepels met scherpe neus. Er is een mening dat het spreekwoord erover gaat: "De lepel is smal, maar draagt ​​ongeveer drie stukken, het zou nodig zijn om het snel op te lossen, zodat het zes kan dragen."
  • Vouwlepels - Dit zijn de duurste apparaten van allemaal die werden geproduceerd in de provincie Nizhny Novgorod.

Afhankelijk van de kenmerken van gebruik, zijn wijdverspreide houten theelepels, mosterd, pruimen, lepels voor koude en salades, maïskolven, evenals helften en dippers. Afhankelijk van het ontwerp van de lepel kan worden gesneden, beschilderd met tekeningen gemaakt in rood, blauw, goud en andere tinten.

Subtiliteiten van gebruik

Het gebruik van eetlepels hout is toegestaan ​​voor een breed scala aan processen.

  • Soepen en tweede warme gerechten roeren, evenals jus, sauzen en ontbijtgranen. In tegenstelling tot de momenteel populaire metalen producten, warmen deze lepels niet op, zodat het risico op verbranding wordt geminimaliseerd.
  • Bij het bereiden van gerechten Recepten vereisen vaak de toevoeging van azijn - het beste is om hout hiervoor te gebruiken, omdat de interactie van azijn met metaal vaak resulteert in een karakteristieke onaangename smaak die de voltooide schaal aanzienlijk schaadt. In sommige gevallen is er ook een verdonkering van het oppervlak van de lepel.
  • Voor het kneden van gistdeeg en enkele andere vloeibare mengsels, bijvoorbeeld samenstellingen voor het maken van pannenkoeken, beignets, pasteien en stoofschotels.

Opslag en verzorging

Om houten lepels hun meesters zo lang mogelijk te serveren, moet een aantal regels van de operatie volgen.

  • Direct na aankoop Het oppervlak van het bestek moet worden behandeld met een kleine hoeveelheid plantaardige olie - als deze vaak wordt gebruikt, voorkomt deze maatregel het optreden van scheuren. Olie kan elke gebruikt worden - zonnebloem, lijnzaad, pompoen of maïs, het is wenselijk om het voor te verwarmen, het servet uit te wissen en grondig in een lepel te wrijven. Het apparaat kan enkele uren na verwerking worden gebruikt, omdat de olie volledig moet worden opgenomen. Het is raadzaam om de procedure om de 10-14 dagen te herhalen.
  • Houten lepels moeten onmiddellijk worden gewassen. na hun toepassing, omdat stukjes gedroogd voedsel nogal moeilijk te verwijderen zijn van het oppervlak van het hout. Reinig de lepels met warm water, een zwak geconcentreerde reinigingsoplossing en een gewone spons.
  • Houten schalen moeten apart worden bewaard, Probeer bijvoorbeeld in een glazen container of pot contact met hout en metalen voorwerpen te vermijden.

Mits u aan alle vereisten voor de opslag en bediening van houten lepels voldoet, kunnen ze u tot 10 jaar van dienst zijn zonder hun oorspronkelijke uiterlijk te veranderen. Maar zodra er barstjes op het apparaat verschijnen, beginnen de knopen te vallen en de vezels beginnen te breken - het is beter om een ​​nieuw product te kopen, anders loop je het risico jezelf pijn te doen tijdens het eten.

Hoe je houten lepels met je eigen handen kunt maken, zie de volgende video.

Schrijf een reactie
Informatie verstrekt voor referentiedoeleinden. Do not self-medicate. Raadpleeg voor de gezondheid altijd een specialist.

mode

schoonheid

betrekkingen