fobieën

Pediophobia: oorzaken, symptomen en behandeling

Pediophobia: oorzaken, symptomen en behandeling

doe mee aan de discussie

 
De inhoud
  1. Wat is het?
  2. Belangrijkste symptomen
  3. Hoe zich te ontdoen?

Het spel met poppen is sinds iedereen bekend bij iedereen. Zowel meisjes als jongens spelen met hen. En zelfs sommige volwassenen, die behoorlijk onafhankelijke individuen worden, blijven betrokken raken bij dit speelgoed. Er zijn mensen die de mooiste en oude items verzamelen.

In onze maatschappij zijn er echter mensen die niet alleen niet van poppen houden, maar ook erg bang voor ze zijn. Experts zeggen dat ze in de een of andere vorm aan pediophobia lijden.

Wat is het?

Deze ziekte wordt gekenmerkt door angst voor verschillende poppen (dummies, robots) beginnend bij zeer dure porseleinen schoonheden en eindigend met gewone poppen. Een fobie manifesteert zich in een vluchtige blik op iets dat een persoon of een ander levend wezen imiteert.

Angst voor poppen is een mentale stoornis. Naast hem is een ziekte die glenofobie wordt genoemd. Ze drukt zichzelf uit in de angst voor de blik van een pop. Het lijkt voor mensen met verschillende psychische stoornissen dat de pop de beweging van een persoon met zijn ogen volgt.

Deze angst bij verschillende individuen manifesteert zich op verschillende manieren. Iemand concentreert zich helemaal niet op dit probleem, iemand vreest absoluut alle poppen en iemand panikeert wanneer hij met één oog een soort speelgoed ziet. Hoewel experts de vraag waarom deze ziekte voorkomt niet nauwkeurig kunnen beantwoorden.

De beroemde psycholoog Sigmund Freud probeerde echter een theorie naar voren te brengen: kinderen ervaren de wereld van poppen als een realiteit en misschien zijn de meest beïnvloedbare omwille van sterke omwentelingen bang voor deze objecten.

Dit alles gebeurt omdat het kind de neiging heeft om te flirten. Vanwege wat hij de echte wereld verwart met de speelgoedwereld. Het lijkt hem dat de poppen tot leven kunnen komen als iedereen slaapt.

De nacht is de tijd voor hun ontwaken. En 's nachts, zoals gewoonlijk, worden alle meest intieme angsten gerealiseerd. Dus een eenvoudige angst ontwikkelt zich tot een resistente fobie.

Psychologen zeggen dat je geen poppen voor kinderen moet kiezen, waarvan de ogen sterk lijken op die van mensen.

Het onderwerp voor de game mag geen levendige uitstraling hebben. En als je plezier voor je kind hebt gekocht, observeer dan zijn gedrag. Als de kleine man de pop vermijdt, is hij bang voor haar. Hij kan zijn toestand niet verklaren. Daarom zouden volwassenen zelf wat angst moeten zien.

Als de angst van het kind merkbaar is, moet je het als volgt verwijderen:

  • verwijder het speelgoed uit het zicht;
  • in geen geval niet deelnemen aan tentoonstellingen van wassenbeelden;
  • Probeer je kind weg te houden van de dummies in de winkel.

onthouden kinderen zijn beïnvloedbaar. Elk kind kan naar een mannequin of een ongebruikelijke groeipop kijken, zijn visuele waarneming veroorzaakt een tweespalt in zijn gedachten, en dit moment kan het begin zijn van de ontwikkeling van een ernstige ziekte.

In geen geval mogen dergelijke situaties worden vermeden wanneer het kind plotseling bang is dat er een grote pop voor zijn ogen is verschenen. Vooral kinderen en volwassenen zijn bang van clowns in heldere jurken met een grote mond, ze zien eruit als poppen.

Negatieve ervaringen zullen ertoe leiden dat het kind een fobie begint te ontwikkelen.

Dan zal je baby onvermijdelijk opgroeien en kan ze een beetje kalmeren. Dit alles zal gebeuren vanwege het feit dat hij waarschijnlijk andere interesses zal hebben. En als zijn leven kalm en zonder schokken verloopt, zal de fobie zich in de toekomst niet manifesteren. Desondanks is het volwassen leven altijd gevuld met heldere gebeurtenissen, waaronder mogelijk negatieve.

Bijvoorbeeld, een persoon heeft een verschrikkelijk verdriet of hij heeft ernstig mentaal leed ervaren. Dan kan een individu een neurose beginnen. En deze toestand wekt bijna altijd verborgen angsten in de geest van een persoon op.

Ze verschijnen plotseling en barsten uit. Vervolgens probeert het individu contact met de poppen te vermijden om zijn toestand te redden van bederf. Op deze manier bij volwassenen wordt een beschermende barrière geactiveerd.

Dat is de reden waarom mannen en vrouwen op volwassen leeftijd bijna geen films kijken, waarbij het plot de plotselinge heropleving van de poppen en hun bloeddorstigheid jegens de persoon inhoudt. Opgemerkt moet worden dat mensen met een volledig gezonde psyche hoeven niet betrokken te raken bij dergelijke foto's, laat staan ​​jonge kinderen met een zwakke psyche aan te trekken om te bekijken.

In het onderbewustzijn kunnen er momenten zijn dat er kleine fobieën zullen ontstaan. En de minste stress kan ze erg groot maken.

Belangrijkste symptomen

Fobieën ontstaan ​​altijd om verschillende redenen. En absoluut hebben alle individuen dergelijke staten op verschillende manieren. Sommige pediofobi zijn ervan overtuigd dat de creatie van de gelijkenis van een persoon uit plastic een normale uitleg tart, en dit beangstigt hen. Deze afstotingsreactie lijkt meer op een natuurlijke reactie en vereist daarom geen speciale correctie.

Maar als een persoon erg bang is of zelfs in paniek raakt bij het zien van poppen of dummy's en angst niet snel reageert, dan moet dit als een manifestatie van een psychische stoornis worden beschouwd. Een fobische persoon verergert zijn emotie met andere angsten. Hij begint te vrezen dat door een sterke overmatige opwinding zijn hart kan breken en hij zal sterven. Daarom veroorzaken slechts één gedachte over poppen en de trieste ervaring van de gevolgen van angst een paniekaanval op pediofoba.

Natuurlijk, wanneer een persoon bang is, reageert zijn lichaam, en dan beginnen de volgende symptomen te verschijnen:

  • de patiënt kan problemen hebben met ontlasting en plassen;
  • hij kan beginnen met trillen van alle ledematen;
  • het verschijnen van desoriëntatie en hallucinaties is een ander belangrijk teken;
  • er kan een vertekening van de waarneming van de werkelijkheid optreden;
  • visuele stoornissen en zelfs duizeligheid zijn mogelijk;
  • met sterke angst kan het gehoor verdwijnen;
  • verwarde ademhaling, een onregelmatige hartslag, snelle pols - dit is allemaal een andere manifestatie van een fobie.

Zodra u dergelijke symptomen opmerkt in uzelf of in uw geliefde, moet u maatregelen nemen om de fobie te elimineren, zodat u geen tijd verliest.

Hoe zich te ontdoen?

Mensen met een sterk karakter hebben praktisch geen fobieën. Ze kunnen echter ook deze aandoening ondergaan als gevolg van ernstige stress of psycho-emotionele overbelasting. Natuurlijk kan een wilskrachtige persoon al zijn angsten overwinnen. Ik moet dat nog onthouden van obsessieve toestanden, en nog meer van pediophobia, is het bijna onmogelijk om van jezelf af te komen. Het kan alleen worden onderdrukt. met de hulp van de wil.

En als het constant wordt gedaan, dan is deze angst waarschijnlijk opgehoopt in het onderbewustzijn en zal het terugkeren met een nieuwe kracht zodra het beeld van een pop voor je ogen verschijnt. En niet per se hoeft een hinderlijk object een heel groot formaat te zijn, zoals een levensgrote pop. Voor degene die emoties onderdrukt, zal het genoeg zijn om naar een kleine baby pop te kijken, wat de aanzet zal zijn voor serieuze problemen.

Daarom is het nodig om hulp te zoeken bij professionals die zich aan de goede kant hebben bewezen. De specialist zal met u gaan samenwerken.

  • Eerst moet je jezelf toegevendat er zo'n probleem is - pediophobia. Verder moet er een besef komen van de noodzaak om de ziekte te bestrijden.
  • Ernstige obsessief - Dit is een psychische aandoening, en de psycholoog hier kan het niet aan.Daarom moet u bij ernstige gevallen advies inwinnen bij een psychiater.
  • Moeilijke situatie impliceert een lange verwaarlozing van het probleem. Als gevolg van dergelijke acties wordt de aandoening verergerd en is een medicamenteuze behandeling nodig als extra cursus in het hoofdtraject van psychotherapie. De behandeling wordt uitgevoerd met behulp van neuroleptica, kalmerende middelen en antidepressiva.
  • Alleen een arts kan een behandeling voorschrijven. tabletten, dus zelfopname is niet toegestaan.
  • Gang van medicamenteuze therapie kan tot 12 maanden duren. Gedurende deze tijd zal de patiënt wennen aan zijn kalme toestand.

In een eenvoudiger geval heeft u de hulp van een psycholoog nodig. Neem alleen contact op met een dergelijke specialist die werkt met mensen die lijden aan fobieën.

  • Testen van psycholoog gedrag in de vorm van een gesprek. Dit is hoe het probleem wordt onthuld. Menselijke openheid zal helpen om alle versluierde aspecten van het begin van een fobie te onthullen. Dus wees niet bang, verstop je niet, aarzel niet.
  • Als profylaxe De specialist kan lichte homeopathische middelen aanbevelen. Ze zullen de conditie helpen verbeteren.

Als je besluit om jezelf van je angsten te ontdoen, verwijs dan naar zulke praktijken als ontspanning en meditatie. Yogalessen, een sauna met een ontspannende massage, aromatherapie helpen je om te gaan met een obsessieve staat.

In de volgende video kun je jezelf visueel vertrouwd maken met de symptomen en diagnose van pediophobia.

Schrijf een reactie
Informatie verstrekt voor referentiedoeleinden. Do not self-medicate. Raadpleeg voor de gezondheid altijd een specialist.

mode

schoonheid

betrekkingen