Napolitaanse Mastiff: beschrijving en aanbevelingen voor de inhoud

Elk hondenras valt op door zijn unieke uiterlijke kenmerken. Onder de variëteit bevinden zich miniatuurdieren, evenals grote vierpotige huisdieren, die trouwe metgezellen voor de mens worden. De Napolitaanse Mastiff, die opvalt tussen honden voor zijn indrukwekkende omvang, moet worden toegeschreven aan de laatste categorie.

Het helderste onderscheidende kenmerk van de hond van dit ras, die hem onderscheidt van andere familieleden, is het hoofd. Zij, net als de andere soorten mastiff, is erg massief en heeft talrijke hangende huidplooien. Deze eigenschap van de buitenkant wordt ook "rimpels" genoemd.

Eigenaren en cynologen waarderen een van de grootste honden voor de volgende kwaliteiten:

• rustige en stabiele psyche;
• geduld;
• toewijding aan de eigenaar en zijn familieleden;
• gemak van zorg en onderhoud;
• hond netheid;
• intelligentie en intelligentie.

Napolitaanse Mastiff - een ras met een lange geschiedenis. Vermelding van dergelijke dieren wordt gevonden in bronnen die betrekking hebben op de periode van militaire campagnes van Alexander de Grote. Het was deze hond die de Indiase koning presenteerde als een geschenk aan de overwinnaar.

Nu worden individuen genoteerd in de geschiedenis gerekend tot de voorlopers van de moderne Neapolitano. Afbeeldingen van grote honden, vergelijkbaar in uiterlijk met de mastiff, werden ook gevonden op oude Perzische bas-reliëfs. In het Romeinse rijk bevonden grote dieren zich op een speciale rekening en daarom werden ze gebruikt als vechthonden, evenals bewakers van privé-eigendom. Na de val van Rome werden de Neapolitano nog steeds gevonden in verschillende delen van Italië, maar de dieren werden vaak gekruist met de Iberische mastino. Tijdens de oorlogsjaren stierf het ras bijna uit.

Het uiterlijk van honden in Europa dateert uit een nieuw tijdperk, toen vierbenige bewakers samen met andere waardevolle goederen door Fenicische navigators en handelaren naar het vasteland werden gebracht.

De verdere vorming van het ras, evenals de vaststelling van de uiterlijke kenmerken, vond al plaats op het vasteland, waarDieren die zich aanpassen aan het nieuwe klimaat en door kruising met lokale rassen hebben enkele veranderingen ondergaan.

Het werk aan de fokbestendige populatie van grote honden begon veel later te worden uitgevoerd. Canine Piero Skontsane is al heel lang geselecteerd uit de overblijvende vertegenwoordigers van individuen met homogene karakters. Zijn pogingen werden met succes bekroond, zodat in 1949 de eerste nakomelingen van raszuivere ouders in de kinderkamer werden gefokt. In hetzelfde jaar werd de standaard voor het ras goedgekeurd, in de loop van de tijd werden er verschillende wijzigingen aangebracht.

Kenmerken van het ras zijn verschillende basiscriteria, die betrekking hebben op de buitenkant en de dispositie van dieren.

De lengte van volwassen mannen moet 65-75 centimeter zijn, teven op de schoft moeten 60 tot 80 centimeter zijn. De massa van mannelijke dieren varieert tussen 60-70 kilogram, vrouwen kunnen 50-60 kilogram wegen.

Overweeg de onderscheidende kenmerken van honden.

• Head. De schedel en snuit van het dier zijn groot, het grootste deel van de huidplooien is geconcentreerd op het voorhoofd en op de wangen. Ook moet de buitenkant van de hond de hangende en vlezige lippen aanvullen. De voorsnuit heeft een soortgelijke vorm als een vierkant, maar zonder uitgesproken scherpe hoeken. De neus is, net als alle andere delen van het hoofd, groot, met brede neusgaten en de kaken van de hond zijn niet minder indrukwekkend.

Bijten in dier is een schaar, hoektanden zijn middelgroot. Ogen sluiten dikke oogleden afgerond. De kleur van de iris is meestal donker.In de regel is zijn kleur in overeenstemming met de kleur van de vacht van de hond. Maar de oren vallen niet op door hun formaat, ze zijn vrij strak tegen de wangen, hebben een driehoekige vorm met afgeronde randen.

• hals. Het hoofd passeert vrij soepel in de cervicale regio. De nek van de mastiff is klein, maar heeft een uitgesproken spierstelsel. De huid in dit deel ontwikkelt zich ook in "rimpels".

• terug. De romp en de rug onderscheiden zich door een goed bekeken gespierd korset. De lengte van de rug is gemiddeld en de breedte is indrukwekkend genoeg. De lendenen moeten een beetje uitstulpen.

• Chest. De kooi van een rashond is lang en vrij breed. Bij een dier dat niet aan obesitas lijdt, moeten de ribben en spieren duidelijk zichtbaar zijn, de buik van de mastiff is gespannen.

• Kruis. Dit deel van het lichaam van het dier heeft een kleine helling, valt op door zijn breedte en ontwikkelde spieren.

• Staart. Aan de basis van de staart is meestal iets breder dan aan het einde. Deze vorm wordt sabel genoemd. In actieve toestand bevindt de staart zich ter hoogte van de rug of iets hoger.

• uiteinde. De poten bevinden zich recht, ze zijn groot en sterk, met een goed ontwikkeld spierstelsel. De vingers worden tegen elkaar gedrukt, zodat ze op een strakke "knobbel" lijken.

Eigenaardigheden van vachtkleur van Napolitaanse mastiffs hebben enkele goedgekeurde normen. De vacht van honden beschermt dieren tegen de gevolgen van externe factoren, het past vrij strak, maar de ondervacht van honden doet dat niet. Het is opgevallen dat mannen strakker haar hebben. Toegestane kleuren voor het ras zijn:

• zwart en grijs;
• bruin;
• nootachtige;
• fawn;
• donkerrood;
• lood zilver.

Ook worden soms honden met vachtkleur "Isabella" gevonden. In de kleur van mastiffs kunnen verschillende kleuren de overhand hebben met een vloeiende overgang van de ene naar de andere. Niet beschouwd als afwijkingen vlekken in de borst en poten.

De Napolitaanse Mastiff was aanvankelijk gepositioneerd als waakhond, hij behield vandaag dezelfde instincten. daarom het dier heeft een duidelijke beweegreden van een bewakerdie zich manifesteren in relatie tot haar grondgebied en de eigenaar / familieleden. Maar zelfs puppyhonden zijn sterk gehecht aan hun fokker en houden deze hartklopping tot op hoge leeftijd. Voor bekende mensen zijn vriendelijk, bereid om deel te nemen aan actieve spellen.

Met betrekking tot vreemden zullen honden achterdocht tonen, maar bij het ontbreken van een duidelijke bedreiging, kan een viervoeter gewoonweg een nieuwe persoon over het hoofd zien. Hij kan erg goed opschieten met andere dieren, omdat hij jaloers is op zijn fokker, wat onvermijdelijk tot conflicten leidt.

De hond onderscheidt zich door hoogontwikkelde intellectuele capaciteiten, daarom is hij goed getraind in het trainen, maar hij probeert tot 2 jaar te domineren, daarom heeft regelmatige training en opleiding nodig. Mastiffs hebben een uitstekend geheugen, dus tegenstanders zullen nog heel lang herinnerd worden, maar ze hebben geen wraakzucht.

Deze hond zal niet tevergeefs blaffen. Mastiffs passen zich snel aan nieuwe omstandigheden aan, onderscheiden zich door stressbestendigheid. Alleen en in een beperkte ruimte kan een huisdier zich vervelen en depressief zijn.

Een belangrijk punt in de inhoud van een grote hond is een goed ontworpen dieet dat de gezondheid, de activiteit en de levensduur van het dier garandeert. In de regel zal het lichaam van de puppy, in aanvulling op moedermelk, niet eerder dan de 20ste levensweek extra voeding nodig hebben. Gedurende deze periode worden honden actief zwaarder, en beginnen ze aan het proces van tandjes krijgen van de eerste tanden, wat het voedingsproces minder aangenaam maakt voor mama.

Een teef kan zo nu en dan onverteerd voedsel opdwarrelen, dat een melkvervanger voor de jonge nakomelingen wordt. De fokker moet tijdens deze periode puppy's aanbieden. zuigelingenvoeding die een vergelijkbare chemische samenstelling heeft als moedermelk.

Gespeende honden van de borst op de leeftijd van 4 maanden. Daarna moet de puppy minimaal 4 keer per dag worden gevoerd. Het wordt aanbevolen rauwe lever, zuivelproducten, visolie, gist en eieren in het dieet van een jonge hond te introduceren. Tegen 6 maanden kunt u het aantal maaltijden tot 3 keer verminderen. Een volwassen hond wordt overwogen na een jaar, dan moet de fokker het twee keer per dag voeren - 's ochtends en' s avonds.

Eigenaars van de Napolitaanse Mastiff kunnen het proces van het voeren van hen verlichten, als je kant en klaar industrieel hondenvoer koopt. Het is echter belangrijk om de juiste productoptie te kiezen uit het assortiment dat in de winkel wordt aangeboden. De samenstelling van het voer moet noodzakelijkerwijs de vleescomponent bevatten, evenals het maximum aantal voedingsstoffen.

Als de hond natuurlijk voedsel eet, moeten de volgende voedingsmiddelen in het dieet zijn:

• vlees en slachtafval - konijn, rundvlees, kalkoen, kip;
• granen - gepofte haver, rijst, boekweit;
• groenten (behalve aardappelen);
• eieren;
• zuivelproducten;
• zeevis.

Onder het verbod, botten van vis en kip, augurken, gerookt vlees en specerijen, zullen zoetwaren worden geïntroduceerd in het dieet van de mastiff. Een dier moet altijd vrij water hebben.

De gemiddelde levensduur van een huisdier met vier poten is 10-15 jaar, maar deze cijfers zijn grotendeels afhankelijk van goede zorg. Omdat het ras eigenschappen heeft zoals diepe huidplooien, waarin vuil zich zal verstoppen, heeft de hond regelmatig verzorging nodig op het gebied van huidplooien. Ook in het proces van zorg voor de mastiff moet de fokker regelmatig dergelijke activiteiten uitvoeren.

• Het dier moet worden gemasseerdom het bloed onder de huid te verspreiden. Dergelijke acties zullen helpen om de bloedstroom te bepalen, door de vacht van de hond te voeden. Daarnaast zullen reguliere procedures een uitstekende preventie van eczeem zijn. U kunt de massage met uw handen doen zonder het gebruik van extra apparaten.

Sommige fokkers gebruiken een stijve want of borstel gemaakt van siliconen. Alle delen van een lichaam van een hond, met uitzondering van een muilkorf, moeten worden gemasseerd.

• Na het lopen is het noodzakelijk om de ledematen van de vier huisdieren zorgvuldig te onderzoeken. Dit komt door de kans op beschadiging van de pads op de poten vanwege het feit dat de Neapolitano een tamelijk ingrijpend gangetje heeft. Nadat hij schuren of wonden heeft gevonden, moet de eigenaar ze behandelen met een desinfecterend middel.
• In het licht van het gebrek aan honden in dit ras ondervacht, huidparasieten kunnen in rimpels broeden, vooral in de zomer. Daarom moeten, naast inspectie en zuivering, de vouwen worden behandeld met samenstellingen tegen bloedzuigende plagen.
• De oren van een hond zullen een wekelijkse reiniging nodig hebben. Voor deze doeleinden kunt u een wattenschijfje gebruiken gedompeld in gewoon water of met toevoeging van een antiseptisch middel.Als profylaxe van oormijt wordt aanbevolen om gespecialiseerde druppels te gebruiken voor dieren die worden verkocht in de dierenartsapotheek.
• Baad de hond meestal in het warme seizoen. Voor hygiëne kunt u een hypoallergene shampoo gebruiken die is ontworpen voor kinderen of dieren. De rest van de tijd is het voldoende om de ledematen, borst en buik schoon te maken met een gewone spoeling. Na het baden mag een hond niet worden gedroogd met een föhn, het is voldoende om het dier af te vegen met een katoenen handdoek. Frequente waterprocedures worden niet aanbevolen voor de hond, omdat deze de natuurlijke beschermende vetlaag op de huid van het dier verwijderen.
• Nagels moeten bij het teruggroeien worden bijgesneden.In de regel worden dergelijke evenementen maandelijks gehouden met behulp van een speciale guillotineklauwsnijder. Alleen dood weefsel aan het einde van de nagel moet worden verwijderd. Het snijden van een levend gebied kan bloedbesmetting veroorzaken, dus onder de plaat kan de klauw niet worden gestoord.

Bij bewaring in een appartement moet de hond worden toegewezen aparte slaapplaats, evenals een voederplaats. Het strooisel of de mat moet regelmatig worden schoongemaakt, er mogen zich na de maaltijd geen resten in de vaat ophopen.

Pups van dit ras kunnen lijden aan virale en bacteriële aandoeningen, daarom is het belangrijk voor de fokker om de verplichte vaccinatie van een dier tot maximaal 3 maanden uit te voeren. Meestal wordt een hond gevaccineerd tegen hepatitis, pest, leptospirose en parvovirose. Een huisdierenting tegen hondsdolheid is verplicht tot 12 maanden. Verdere vaccinaties doen elk jaar. De optimale tijd voor deze procedure is de lente.

Op basis van hun fysiologie is de Napolitaanse Mastiff onderhevig aan dergelijke kwalen:

• inversie van darmen, wat het meest voorkomt bij volwassen honden;
• cardiopulmonale filariasis, die wordt overgedragen door de beet van bloedzuigende parasieten.

Over het algemeen is Neapolitano een sterk immuunsysteem, dus het doet zelden pijn. De meest kwetsbare hond zal in het eerste levensjaar zijn, daarom wordt de fokker aanbevolen om maximale aandacht aan het huisdier te schenken.

Tijdens het trainen en werken aan de opvoeding van Neapolitano is een onbeschofte houding ten opzichte van het dier en de manifestatie van fysieke kracht verboden. Voor een huisdier is het genoeg om de stem van de eigenaar te verhogen om zijn fout te begrijpen. De maximale straf voor hem kan op de achterkant van een gevouwen krant liggen.. Dieren realiseren zich snel hun fout, maar neem geen aanstoot, maar probeer het goed te maken.

Honden hebben ruimte nodig om te kunnen bewegen en leren constant iets nieuws. daarom dieren die in het appartement worden gehouden, zullen lange wandelingen en training in de open lucht vereisen.

Tijdens de training moeten alle teams met een stevige stem aan honden worden gegeven, maar zonder agressie of woede moeten zinnen uit één woord bestaan. Alles wat de fokker zegt tijdens het trainen moet worden gedaan, anders herkent de hond het gezag van de persoon niet.

De mastiff, die wordt gebruikt om privé-eigendom te beschermen, kan worden geleerd om op anderen af ​​te stormen, met behulp van een specifiek commando, en dit woord kan iedereen zijn die in het gesprek is opgenomen. Ook een soortgelijk signaal zal dienen als een onopvallend contact met het dier.

Een puppy moet eerst geleerd worden om aan de lijn naast de eigenaar te lopen. In eerste instantie zal de hond in verschillende richtingen scheuren, dus voor grote honden is het aan te raden om een ​​riemkraag in de vorm van een ketting te kopen. Zo'n apparaat zal het huisdier snel spenen van ongehoorzaamheid. Het is verboden om de mastiff in de tuin aan een ketting te houden, omdat een dergelijke levensstijl de hond agressief zal maken, problemen met de psyche van het dier zijn ook mogelijk.

Training en training worden aanbevolen om te starten. vanaf 1,5 maand oud. Eerst moet het huisdier leren te reageren op zijn bijnaam. Scholing zou regelmatig moeten zijn. Als de hond begint te reageren, moet hij worden aangemoedigd.

Tot 3 maanden kan de mastiff thuis worden opgevoed, waarna de groeiende hond moet worden geregistreerd voor trainingssessies als de fokker weinig ervaring heeft met het grootbrengen van viervoetige honden. Honden die vervolgens de wacht- en wachtdienst dragen, moeten worden opgevoed onder begeleiding van een ervaren hondengeleider. Het dier moet misschien gaan speciale cursussen.

Bijwonen van extra lessen zal de hond leren:

• in de buurt van de eigenaar lopen zonder leiband;
• begrijp de fokker niet alleen met spraakopdrachten, maar ook met handbewegingen en zelfs ogen;
• het dier zal zijn plaats weten;
• basiscommando's leren;
• zal worden getraind met verschillende shells.

Bij gezonde honden van het ras Neapolitano moet de eerste hitte in het interval van 6 maanden tot een jaar liggen. Afwijkingen van deze waarde duiden op mogelijke problemen of pathologieën bij de ontwikkeling van geslachtsorganen. Het wordt niet aanbevolen om de eerste oestrus uit te voeren. Hondengeleiders en dierenartsen worden geadviseerd om te wachten tot de hond zo sterk mogelijk is. Daarom is de tweede of derde heat de optimale tijd voor paring.

Een geschikt paar voor een hond moet van tevoren worden verzorgd, het zal ook juister zijn om onmiddellijk de rechten op toekomstige nakomelingen te bespreken. Paring wordt meestal gedaan na lange wandelingen met een dier.

Voor meer informatie over de kenmerken van het ras, zie de volgende video.