Saluki: kenmerk van het hondenras, met name de zorg

Saluki is een van de oudste rassen. Velen geloven dat zij de eerste honden waren die zich naast een man vestigden. Saluki kreeg immense populariteit vanwege zijn jachtkwaliteiten en vriendelijkheid.

Saluki wordt beschouwd als een van de eerste eerste rassen die door de mens getemd zijn. Het historische thuisland is het Midden-Oosten en Noord-Afrika (vooral het oude Egypte). Deze mening werd voor het eerst uitgedrukt door de wetenschapper L. P. Sabaneev in de 19e eeuw. In zijn werk suggereerde hij dat de tezemen de stamvader werden van alle windhonden - de windhonden van de farao's. Ze zagen eruit als een salyuk in gestalte, maar hadden rechtopstaande oren en een gewikkelde staart.

De onderzoeker geloofde dat vier vergelijkbare rassen van hen afkomstig waren: de Saluki (Egypte, Saoedi-Arabië, Irak en Iran), de Slyugi (Tunesië en Marokko), de Azawaks (Zuid-Sahara) en de Bell-Moura (Afrikaanse windhonden van de vlakte en het bergachtige type).

In 1959 publiceerde onderzoeker S. N. Bogolyubsky een werk waarin hij de oorsprong van de Salyuk en stellingen van een gemeenschappelijke voorouder suggereerde. Hij ontkende de mythe dat de Saluki afstamden van de tezemen en selecteerde twee vormen van windhonden - de Noord-Afrikaanse en de Euraziatische. Ze verkregen verschillen door te leven in verschillende omstandigheden en gaven aanleiding tot verschillende rassen van windhonden en twee verschillende centra van hun distributie, en kwamen later samen op hetzelfde territorium.

Op dit moment zijn wetenschappers het erover eens dat de Bogolyubsky-theorie nauwkeuriger de ontwikkeling van het Saluki-ras beschrijft. Het uiterlijk van deze honden wordt toegeschreven aan de XI - X eeuw voor Christus. e. en beschouw ze als een apart ras, dat is tot 4000 voor Christus. e. werd beïnvloed door tezems. Na het II millennium voor Christus. e. De thema's zijn gestopt met het spelen van een beslissende rol in de distributie van windhonden en de Saluki zijn naar voren gekomen.

De scheiding van windhonden van het Arabische schiereiland en honden, afgeleid van deze, is echter zeer voorwaardelijk.

Wetenschappers hebben geen consensus over wanneer precies deze honden bij de mens begonnen te leven. We kunnen echter de oorsprong en ontwikkeling van deze dieren traceren met mummies, die te vinden zijn in Egyptische graven, rotstekeningen en poëzie.

De eerste vermeldingen van deze honden werden gevonden in Egypte en verwijzen naar de periode dat de farao's nog niet bestonden - 9000 - 10.000 jaar voor Christus. e. Deze periode omvat de oudste mummie van Saluki-honden. Er zijn gedichten van de Arabische dichter Abu Nuwas, gedateerd uit de 9e - 8e eeuw. BC. dat hij aan zijn saluku wijdt. Abu Nuwas noemt het "salukation":

"Hoe kan ik de Saluki verheerlijken die bij mij hoort?

Zijn jachtgeluk zal niet voor altijd weglopen!

Alle goodies die ik heb, mijn jachttrofeeën -

Zijn verdienste en buit, mijn gast is vol met zijn werken. "

In 7-6 ton BC. e. het ras kreeg eindelijk vorm en verspreidde zich door het Midden-Oosten. Deze periode omvat het saluki-hoofd gesneden uit ivoor en gevonden op het grondgebied van het Arabische schiereiland.Dit ras wordt ook genoemd in verzen van Perzische dichters, die dateren uit 3000 voor Christus. e. De volgende oudste ontdekking werd gedaan in Egypte: een barilef werd ontdekt in een van de piramides, die jachttaferelen met honden van rode en rode en piegokleur afschilderde.

Het is interessant dat dit ras zo hoog gewaardeerd werd in Egypte dat ze speciale kragen maakten ingelegd met edelstenen, terwijl Arabieren en Bedoeïenen ze in hun tenten vestigden.

Moslims beschouwden hen als "zuivere dieren" en noemden de windhonden niet "al kalb" (hond), omdat dit als de grootste belediging werd beschouwd. In plaats daarvan werd het woord "al hur" (nobel) gebruikt. Ze zijn nooit gekocht of verkocht. Salyuk kan worden gegeven aan naaste familieleden en vrienden. Als dank voor zo'n geschenk kan iemand alles vragen.

Salyuk werd nooit op de grond gelegd en werd niet onbeheerd achtergelaten op straat. In de steden voor hun recreatie gebouwd speciale vloeren onder de daken van huizen. In de tenten van de bedoeïenen woonden ze op het grondgebied van vrouwen achter een gordijn op een speciaal beddegoed. Voor de nacht en op koude dagen waren ze bedekt met een warme sluier en op warme dagen naaiden vrouwen lichte regenjassen die de honden beschermden tegen brandwonden.

Tijdens de jacht bedekten mannen hun benen met een mengsel van henna en klei, die kwetsbare delen beschermden tegen brandwonden (overdag was het zand in de woestijn erg heet), snijwonden en andere verwondingen.

Alle dieren geoogst met Saluki mochten worden gebruikt door vrome moslims. Behalve die dieren begon de hond zichzelf te eten. Dit postulaat is vastgelegd in een van de Hadiths (uitspraken van de profeet Mohammed), gewijd aan het houden van honden en het gebruiken ervan voor het jagen en bewaken van kuddes.

Een ander uitzonderlijk kenmerk van deze honden was dat ze hetzelfde voedsel aten als mensen. Greyhounds werden altijd goed in de gaten gehouden om voedsel: het was uitgebalanceerd en bestond uit vlees, kamelenmelk en bonsde dadels.

De verspreiding van vertegenwoordigers van dit ras in Europa vond plaats in twee fasen. De eerste fase van distributie duurde tot 1840. Het wordt gekenmerkt door het feit dat als gevolg van de opkomst en ondergang van een aantal rijken, op het grondgebied van het Midden-Oosten, Noord-Afrika en Zuid-Europa (bijvoorbeeld het Romeinse Rijk, het rijk van Alexander de Grote), Salukis wijdverspreid was aan de hele Middellandse Zeekust. Ze behielden echter hun zuivere bloed niet en vermengden zich snel met andere rassen.

Deze honden namen deel aan de kruistochten in de XI - XV eeuw.

De tweede fase van de Salyuk verspreid in Europa begon in de XIXe eeuw, toen zij vanuit Syrië werden gebracht. In 1840 bracht onderzoeker Hamilton Smith verschillende personen uit Perzië. Ze werden gedemonstreerd tijdens een amateur-tentoonstelling in Regent's Park. En al in 1874 wordt het ras vermeld in het broedboek van de Kennel Club als de "Perzische windhond".

De volgende keer dat vertegenwoordigers van dit ras op de tentoonstelling in 1900 vertegenwoordigd waren. In 1923 werd het ras erkend in Engeland, en een paar jaar later in de Verenigde Staten.

In Rusland verscheen Saluki in 1897 op een tentoonstelling met honden. Toen nam de hond Grumiz de gouden medaille.Echter, het fokken van het ras begon pas in de jaren 1990, na het importeren van honden van Europese fokkerij.

Het lot van de Salyuk in de landen van het Midden-Oosten was dubbelzinnig. Op het Arabische schiereiland wordt jagen beschouwd als een indicator van het welzijn van de mens, en getrainde rasechte saluki's kunnen een fortuin kosten.

Standaard nummer: FCI No269

groep: Windhonden voor jacht en racen.

sectie: windhonden met lang haar of ochesy.

Een algemeen beeld van saluki is de belichaming van proportionaliteit, genade en gratie. Er zijn veel variëteiten, maar er zijn algemene normen voor alle leden van het ras.

• Head. De schedel heeft een sterk langwerpige vorm en is evenredig in breedte met het lichaam. De overgang van het voorhoofd naar het gezicht is zwak. De opening tussen de oren is glad, zonder uitstulpingen. De oren zijn mobiel en staan ​​hoog, in een kalme staat, strak tegen het hoofd. Er zit een lange zachte vacht op de oren. De hond moet een gelijkmatige beet hebben. Neus kan zwart of bruin zijn. De ogen zijn groot maar niet uitpuilend.
• hals lang, elegant, met goed ontwikkelde spieren.
• terug breed genoeg. Diepe, grote borst, strakke buik. De voorkant van de romp is veel groter dan de achterkant.
• staart mag niet hoger zijn dan het spronggewricht. Het is laag en lang genoeg ingesteld. Onderaan bevindt zich een karakteristieke ophanging van zachte wol.
• Voorste ledematen goed ontspannen en spieren ontwikkeld. Schouders en schouderbladen zijn ongeveer gelijk in lengte. Lange, rechte onderarmen gaan over in brede, krachtige koten. Op de achterpoten zijn de spronggewrichten goed uitgedrukt en de gewrichten van de kniegewrichten zijn bijna niet uitgesproken.
• De vacht is zacht en zacht.. Op de benen, staart en keel zijn er veren. Grove of vilten wol wordt als een ernstig gebrek beschouwd.

De belangrijkste kenmerken van een volwassen hond:

• gewicht - 14 - 27 kg;
• groei - 60 - 70 cm;
• levensduur - 10-14 jaar

Kleuren is toegestaan, maar tijger wordt als ongewenst beschouwd. Maar tegelijkertijd is gestroomde kleur geen ondeugd en kan het bijvoorbeeld niet de reden zijn voor de diskwalificatie van een huisdier bij wedstrijden.

Saluki is erg intelligent, delicaat, kalm en gevoelig. Ze kunnen het niet uitstaan ​​als ze hun stem verheffen. En het maakt niet uit of ze schreeuwen of zelfs. Als de hond begrijpt dat het conflict begint, probeert hij naar een plaats te gaan waar niemand het kan aanraken.

Ze hebben een gevoel van eigenwaarde en worden soms arrogant. Dit komt tot uiting in de erkenning van de eigenaar van slechts één persoon. Natuurlijk zal de hond welwillend zijn met alle gezinsleden, maar slechts één persoon zal de bevelen uitvoeren en dienen.

Saluki houdt niet van contact met kinderen. Dit komt door het feit dat kinderen dieren vaak irriteren en geen persoonlijke grenzen zien. De hond zal niet eerst het conflict beginnen, maar als het kind het dier begint te achtervolgen, zal hij in staat zijn om voor zichzelf op te komen.

Saluki heeft zich terughoudend opgesteld met het uiten van emoties. Een hond zal bijvoorbeeld volledig onverschillig zijn tegenover vreemden en aanhankelijk zijn met degenen die zij kent (zelfs als deze persoon geen lid van de familie is). Ze vereisen nooit speciale aandacht van de persoon, haast je niet met de eis van knuffels. Soms is er een gevoel dat de eigenaar van de saluku alleen nodig is om achter het oor te voeden, lopen en krabben. Interessant is dat met een dergelijk afstandelijk gedrag, het dier echt van de eigenaar houdt en mogelijk last heeft van eenzaamheid.

Saluki is sociaal en past goed in de kuddes. Maar voel tegelijkertijd geen ongemak, als er geen andere viervoeters in de buurt zijn. De Perzische windhonden zijn in dit opzicht erg onafhankelijk.

De situatie is compleet anders met andere huisdieren.

Sinds het ras werd gevormd in het warme klimaat van het Midden-Oosten, ervaren ze het koud weer moeilijk. Dat is de reden waarom de Saluki niet geschikt zijn voor het fokken en leven in volières en kennels - ze worden daar alleen voor de zomer verplaatst.

Perzische windhonden zijn vrij grote en mobiele honden, dus het wordt niet aangeraden om in appartementen gehuisvest te worden. De meest comfortabele optie voor dieren is een huis met een groot perceel. Als de hond echter geen beweging heeft, kan hij vrijwillig gaan wandelen.

Windhonden hebben twee functies:

• ze hebben veel beweging nodig;
• ze "ontladen de batterij" in een zeer korte tijd.

De gemiddelde saluku genoeg 40 minuten om naar boven te lopen. Maar lopen is beter gedaan in een tempo, zodat de hond de mogelijkheid heeft om te bewegen. Het is raadzaam om dit in de velden te doen. Saluki-loopfiets is te langzaam, een scooter of een motorfiets is meer geschikt voor snelheid. En vergeet niet dat het erg moeilijk is om het jachtinstinct in te dammen, dus elk bewegend voorwerp veroorzaakt opwindende jacht op de windhond.

De Perzische windhonden onderscheiden zich door een uitstekende gezondheid, waarvan de basis ligt in goede voeding en voldoende fysieke inspanning. Desondanks zijn er een aantal ziekten die bij een huisdier kunnen voorkomen:

• gedilateerde cardiomyopathie (onregelmatige hartfunctie);
• hypothyreoïdie (verstoring van de schildklier);
• hemangiosarcoma.

Interessante situatie met saluki voor eten. Van de vertegenwoordigers van dit ras zijn vetmagen uiterst zeldzaam, dus een gezond dier beslist zelf hoeveel het moet eten. Het rantsoen en volume van porties hangt af van de mate van activiteit van het dier en zijn leeftijd.

De eerste 1,5 weken nadat de puppy stopt met het voeren van de moederhond, is zijn dieet melk, granen en voedingsmengsels. Vanaf ongeveer twee maanden (wanneer lichamelijke activiteit toeneemt) worden ze geleidelijk toegevoegd aan het dieet:

• vlees;
• eieren (rauw of gemalen en toegevoegd aan pap);
• pap op vleesbouillon;
• vlees;
• groenten.

Een uitstekende optie voor het voeren van een puppy in de eerste paar dagen nadat hij uit de kinderkamer is gehaald klaar eten van de fokker.

Voer de puppy beter in één keer en op één plaats. Het dier zal snel wennen aan zijn plaats en zal voedsel niet verspreiden.

Het is noodzakelijk om de volgende nuances in overweging te nemen:

• een volwassen hond kan onbekende producten negeren;
• puppy wordt 2-3 maal daags gevoerd, een volwassene - 1-2 keer per dag.

Moet van het dieet worden uitgesloten:

• vet voedsel;
• gefrituurde of gerookte gerechten;
• snoep.

Saluki verdwijnt zelden en weinig. Hun vacht, zelfs als ze nat is, produceert geen onaangename geur. Bovendien zijn dieren van nature schoon en zullen ze niet zondigen door in greppels te baden. Dit wordt vooral belangrijk als u bedenkt dat frequente waterprocedures voor hen zijn gecontra-indiceerd.Dit komt door het feit dat ze een heel dunne vetlaag hebben.

Experts adviseren niet om saluk meer dan 2-3 keer per maand te wassen. Het is noodzakelijk om zachte shampoos en balsems te gebruiken (om gemakkelijker te kammen) en na de procedure de wol met een handdoek te drogen.

Om voor haar te zorgen, wordt het aangeraden om op te slaan op toppen van verschillende frequenties. Ze zijn nodig om de matten en rapen die het dier van de wandeling haalt uit te kammen. In de zomer is het de moeite waard om het verblijf van de hond in de open zon te beperken. Dit komt door het feit dat Saluki heeft geen ondervacht.

Tijdens wandelingen wordt aangeraden om de voeten van een huisdier te verbinden en een speciale hoes aan te trekken om de staart te beschermen. Dit zijn echter ineffectieve maatregelen, omdat tijdens het rennen de hond alles overbodig maakt.

Het belangrijkste doel van training is om de hond vertrouwd te maken met de basisreeks commando's om te "zitten", "kan niet", "staan", "voor mij" en dergelijke. Je zou niet moeten verwachten van het uitvoeren van huisdieren van een aantal complexe opdrachten. Saluki is toch geen circus-hond.

De training begint om 3-4 maanden. Daarvoor moet je je huisdier naar zijn huisadres leren, relaties met hem opbouwen en wederzijds vertrouwen.

Omdat duizenden jaren de basiskwaliteit die de salyuk ontwikkelden het jachtinstinct was, gehoorzamen ze met tegenzin de training (en in het algemeen commando's). En bij het achtervolgen van een hond reageert het helemaal niet meer.

Om het beheer van de hond te vergemakkelijken, solliciteer speciale clickers. Deze apparaten maken klikken waarmee bepaalde acties verband houden met training. Ook adviseren hondenexperts de methode van "positieve versterking", die erin bestaat dat gehoorzaamheid aan het dier een traktatie is. Deze methode werkt vooral goed wanneer Saluki verslaafd is aan hun games en niet reageert op clickers.

Deze honden houden er niet van hetzelfde te worden verteld. Ze kunnen 2-4 keer op een persoon reageren, maar als je een commando 10 keer herhaalt, zal het huisdier je gewoon negeren.

Over de kenmerken van het ras, zie hieronder.