Ural-edelstenen: beschrijving van stenen, hun gebruik

De Oeral wordt terecht de Schatkamer van Rusland genoemd. Dit is een doos van malachiet gevuld met een verscheidenheid aan edelstenen.

De prachtige Ural-stenen werden al lang geleden gedolven, sinds het verschijnen van de eerste Russische kolonisten. Aan het einde van de zestiende eeuw begonnen caravans met goederen van Europa naar Azië en terug te gaan, van Solikamsk naar Tura en Tyumen. Toen werd ijzererts ontdekt, gevolgd door gepatroneerde sierstenen, agaat en jaspis. Vermelding van hen verschijnt voor het eerst in de zeventiende eeuw.

In die tijd werd mijnen op ambachtelijke wijze uitgevoerd, werden opgravingen uitgevoerd met behulp van een houweel en een schop. Putten, kuilen en tunnels verbeterden bijna niet en het werk leverde niet alleen een gevaar op voor de gezondheid, maar zelfs voor het leven. Vaak vinden prachtige edelstenen die net op het oppervlak van de aarde zijn gevonden, langs de oevers van rivieren en beekjes, plaats tijdens de verwerking van moestuinen. De mijnwerkers-mijnwerkers verkochten aanvankelijk eenvoudig ruwe stenen aan dealers. Maar langzamerhand begonnen meesters te verschijnen, die leerden knippen, originele juwelendoosjes maken, souvenirs maken.

In de Ural-afzettingen zijn bijna alle mineralen van belang voor juweliers en in grote hoeveelheden. Sommige zijn alleen in het gebied te vinden.

In de wetenschap van mineralogie is er zo'n term als 'halfedelstrook van de Oeral'. Dit is het territorium van het voorkomen van kostbare, halfedelstenen en sierstenen, gelegen op de oostelijke helling van het Oeralgebergte. De lengte van noord naar zuid is ongeveer 100 kilometer. Op professioneel niveau begonnen de edelstenen van de Oeral pas aan het einde van de 19e eeuw te worden bestudeerd.

De eerste en grootste storting op dat moment is de nederzetting Murzinka. Het was hier in 1668 dat de eerste edelstenen werden gevonden door de gebroeders Tumashev. Vanaf dit moment veranderde het leven van de nederzetting radicaal. Inwoners van nabijgelegen dorpen begonnen met het delven van edelstenen. Prospectors uit andere plaatsen kwamen hierheen, het dorp groeide.

De stenen kist werd verder ontwikkeld tijdens het bewind van Peter de Grote. Ze vaardigden een decreet uit volgens welke iedereen en overal mineralen konden zoeken en ontginnen, waardoor veel fabrieken in de Oeral verschenen. Tegelijkertijd begon de bouw van Sint-Petersburg. Voor de bouw en decoratie van gebouwen en paleizen waren steeds meer verschillende soorten steen nodig, evenals ambachtslieden die er verstand van hebben. Mijnspecialisten werden naar de Oeral gestuurd om mijnbouw op de juiste schaal te organiseren.

Gedurende meer dan 200 jaar ontwikkeling werden honderden tonnen prachtige edelstenen en halfedelstenen, zoals topaas, beryls, alexandriten en vele andere, uit de Murzinsky-mijnen verwijderd.

Een ander beroemd gebied is Malyshevskoye. Het produceert waardevolle smaragden van verbluffende schoonheid. Gewerkt op het heden. In 1993 werd in deze mijn een kristal van 1,2 kg gedolven en in 2013 werd een massa van iets meer dan één kilogram geproduceerd.

Jarenlang was malachiet de trots van de Oeral, zou je kunnen zeggen, het kenmerk. Vanaf het begin van de 18e tot de 19e eeuw werd deze steen op grote schaal ontgonnen. Malachiet werd gebruikt om dozen, tafelbladen, vazen, muurmozaïeken, verschillende kleine souvenirs te maken. Hij werd in het buitenland verkocht. In Versailles zijn bijvoorbeeld appartementen ingericht met gepolijste platen van deze steen.

In de folklore van de Oeral mijnwerkers en goudzoekers waren er beelden als Copper Mountain en zijn Meesteres, die eigenaar was van ondergrondse schatten en een eerlijke werker kon helpen bij hun zoektocht.

Kyshtymsky, Tagilsky en Mednorudyansky waren ook beroemd. Tegenwoordig zijn de onderzochte afzettingen van malachiet bijna volledig ontwikkeld, maar op sommige plaatsen zijn nog steeds kleine monsters te vinden. Sommige wetenschappers, geologen en mineralogen zijn er echter van overtuigd dat veel ongerepte reservaten van deze verbazingwekkende steen in de diepten van de Oeral worden opgeslagen. Dus de zoektocht gaat verder, en misschien zal er een ander tijdperk van overvloed van het malachiet zijn.

In de Oeral zijn er verschillende mineralen. De lijst kan het volgende bevatten natuurlijke kostbare en halfedelstenen.

• alexandrite. Sluit de top vijf van de duurste en meest zeldzame edelstenen ter wereld. Het onderscheidende kenmerk is een verandering in kleur van groen in natuurlijk licht tot roodachtig in kunstmatig. De naam was ter ere van de Russische keizer Alexander II. Op dit moment wordt de alexandrietafzetting in de Oeral als ontwikkeld beschouwd, de steen wordt niet gewonnen.

• amethist. Door chemische samenstelling is kwarts. Het heeft een paarse kleur, soms met een roodachtige tint. Aantrekkelijk, niet alleen bij het snijden, maar ook in de vorm van onbewerkte drusen. Ural-amethisten in het buitenland worden Siberisch genoemd.

• emerald. Volgens mineralogische terminologie behoort het tot groene beryl. Het is een juweel van de eerste groep, en ook een van de vijf duurste, en neemt de eervolle derde plaats in. Het werd voor het eerst ontdekt in 1830. Smaragden van de oeralafzettingen worden gekenmerkt door de diepte en rijkdom van groen.

• topaas. De beroemde onderzoeker, mineraloog, academicus Alexander Evgenievich Fersman zei dat Russische topaas zich onderscheidt door kleur en schoonheid onder vergelijkbare edelstenen uit andere landen, en ze kunnen met recht onze trots genoemd worden. Stenen uit verschillende werkingen variëren in kleur. Dus, bijvoorbeeld, kleurloze kristallen zijn te vinden in de Ilmenogorsk riem. De grootste had een massa van meer dan 10 kilogram. Geel en blauw komen over in Murzinsky en Aduysky. Crimson, roze en blauwachtig - in de zuidelijke Oeral.

• Demantoid, of groene granaatappel. Zeer zeldzaam en duurste van alle bekende granaatappels. De eerste steen werd gevonden in 1868, in de regio Nizhny Tagil. Zes jaar later, in 1874, begonnen de demantoïden te worden gedolven in de mijn van Sysertsky. De kleur van stenen kan variëren: groen, pistache, geelachtige honing, goudkleurig.

• diamant. Een van de moeilijkste mineralen. Het gebeurt in verschillende kleuren. De meest voorkomende is wit, transparant, zwart, grijs. Er zijn gevallen van groen, bruin, geel, blauw en roze. Diamanten uit de Oeral behoren tot de duurste.

• Mariinsky. De nieuwste ontdekking van wetenschappers. In 2011 werd een mineraal ontdekt in het Oeralgebergte dat qua samenstelling nauw verwant is met alexandriet. De steen is groen, de kleur verandert niet wanneer de verlichting verandert.

• aquamarijn. Het hoort, net als emerald, bij de groep berylen. Het werd voor het eerst ontdekt aan het einde van de 19e eeuw, op het Aduiskoye-veld, ten noorden van Jekaterinenburg. Het heeft een goede transparantie en een hemelsblauwe kleur.

In het Midden-Oeralgebied werden rijke afzettingen van toermalijn, bergkristal, rookkwarts, chrysoliet, berylen van verschillende kleuren en vele andere prachtige edelstenen van hoge kwaliteit ontdekt.

Een aparte groep zijn de zogenaamde sierstenen. Ze zijn gemaakt van goedkope sieraden - hangers, kralen, ringen, armbanden. Evenals verschillende figuren, vazen, stands, sigarettenkokers. De meest voorkomende zijn de volgende.

• malachiet. De beroemdste Ural-steen. Zacht, gemakkelijk te verwerken, het kan worden gesneden, gepolijst, gepolijst. Het originele zachte snijpatroon maakt het mogelijk om gebruikt te worden in de productie van mozaïeken, voor het decoreren van interieurs.

• Orlets of rhodonite. Ural heeft de grootste reserves van deze soort. De kleur van het mineraal varieert van lichtroze tot donkere kers, met een enorme verscheidenheid aan kleuren. Meestal malen ze onderzetters, vazen ​​en kandelaars fijn.

• jaspis. 8 soorten van deze halfedelstenen worden gedolven in de Oeral. Vooral veel in het zuidelijke deel, komen over hele kliffen van jaspis. Het kleurbereik is een andere variëteit: groene, grijze, gele, rode tinten in de meest bizarre combinaties en patronen. Mineraal is duurzaam, kan worden verwerkt en gepolijst, het blijkt uitstekend in schoonheidsproducten te zijn.

• serpentijn. Steen met een zachte structuur. Kleur donkergroen met zwarte of bruine spatten.

• pyriet. Het heeft een hoge hardheid, maar het is goed verwerkt. De kleur is geel goudkleurig, wanneer gepolijst verschijnt er een glanzende metaalachtige kleur.

• Chalcedoon en zijn variëteiten - Agaat, onyx, cat's eye, carneool, mohovik. Deze mineralen maken ringen, oorbellen, hangers. De kleur van de stenen kan heel verschillend zijn: groen, geel, bruin, blauw, met veel schakeringen.

• jade. Groenachtig, fel groen, soms melkachtig wit. De hardheid is vrij hoog. Meestal gebruikt voor de productie van souvenirs.

Sinds enkele eeuwen zijn producten van de Oeral-edelstenen de trots van Rusland. Ze worden veel gebruikt in verschillende takken van sieraden en steenhouwkunst. De prachtige werken van de Oeral meesters worden zeer gewaardeerd.. Interieurartikelen, souvenirs, juwelendoosjes, sieraden en exclusieve sieraden zijn niet alleen in ons land, maar ook in het buitenland erg gewild.

Hier zijn ze - halfedelstenen van de Oeral. Anders qua kleur, samenstelling, toepassing, maar even mooi.

Herziening van de Ural-edelstenen, zie de volgende video: