In de wereld van diamanten: de beroemdste, mooiste en duurste stenen

Diamant is een kristallijne vorm van koolstof. Dit is de moeilijkste steen, terwijl de duurste. Juweliers beschouwen dit juweel als een echt geschenk voor de mensheid, dat tot ons kwam vanuit de diepten van het binnenste van de aarde.

Er zijn er maar weinig in de wereld van kostbare diamanten, waarvan het gewicht meer is dan 100 karaat. Natuurlijk nam hun aantal toe na de ontdekking van kopieën in Zuid-Amerika, maar toch bleef het zeer beperkt. De waarde van de stenen is zodanig dat elk van hen meer is dan alleen sieraden. Het is een symbool van macht, een bron van allerlei voordelen en de oorzaak van vele kwalen. Ten tijde van de despotische heersers bevonden de grootste diamanten zich soms in zwakke en onzekere handen - hebzuchtige maar machtige buren gebruikten dit en wierpen het land in de afgrond van bloedige en meedogenloze oorlogen.

In een meer geciviliseerde samenleving gebruikten de eigenaren van de grootste edelstenen hen vaak als een belofte om, indien nodig, de uitgeputte schatkist aan te vullen.

In tijden van financiële en sociale rampen konden de eigenaren van unieke sieraden ze altijd voor een echte prijs verkopen - zelfs als bankbiljetten in hun ogen hun belang verloren en in stukjes papier veranderden.

Verhalen over de grootste en duurste stenen worden vaak geassocieerd met romantische gebeurtenissen, verhalen van grote liefde en niet minder grote haat.

Van alle landen die betrokken zijn bij diamantwinning, wordt India erkend als de geboorteplaats van stenen met geschiedenis, en dit is voornamelijk te wijten aan het feit dat gedurende vele jaren vanaf hier de duurste stenen in Europa werden geïmporteerd.

Er zijn verschillende diamanten die over de hele wereld bekend zijn.

Dit is een van de wereldberoemde diamanten, verworven rond het jaar 1570 in Constantinopel door de ambassadeur van Frankrijk, Nicolas de Arles. Na een tijdje verkocht hij zijn steen aan koningin Elizabeth. Zijn verdere lot is onbekend, maar er zijn bevestigde feiten dat hij een eeuw later werd voorgesteld aan Lodewijk XIV.

De volgende vermelding van Sancy dateert al in 1828, toen het werd verkocht aan de Russische prins Demidov, en 40 jaar later werd het door Lord Astor opgekocht als huwelijksgeschenk voor zijn geliefde zoon.

Er zijn veel legendes verbonden aan deze steen. Dus, een van hen zegt dat de diamant oorspronkelijk toebehoorde aan Karel de Stoute en werd gestolen op het slagveld van de overleden koning. Een ander beweert dat aan het einde van de 19e eeuw de steen werd overgedragen aan een Indiase handelaar en werd overgedragen aan de eigenaar van de Maharajah Patiala - maar noch de ene noch de andere legende heeft enige bevestiging, en historici beweren dat dit hoogstwaarschijnlijk De gevallen gaan over compleet verschillende stenen.

Deze steen werd ontdekt in 1893. Hij onderscheidde zich door zijn aangename blauwe en witte kleur en was van uitzonderlijk hoge kwaliteit. Aanvankelijk was zijn massa 995 karaat, maar later was het verdeeld in 21 stenen met een totale massa van 373 karaat - dus was het gewichtsverlies ongeveer 62%.

Het is een van de beroemdste diamanten ter wereld.Legenden zeggen dat de steen na de ontdekking in handen was van de heerser van de Grote Mogul-dynastie, toen naar Shah Jahan kwam en de belangrijkste versiering van zijn pauwentroon werd.

Een paar jaar later werd India veroverd door een Perzische sjah genaamd Nadir, die de nieuwe eigenaar van de steen werd. In het midden van de 18e eeuw vond een bloedige coup plaats in het land, waarbij de diamant in handen was van de Afghaanse Ahmad Abdali, die probeerde de troon te grijpen, maar na het falen vluchtte hij naar Kandahar en nam de buit met zich mee. Op de nieuwe plaats nam hij de naam Durr-i-Dur aan, wat in vertaling de Parel van de Eeuw betekent. Na zijn dood volgde een lange periode van onrust: de macht ging van de ene hand naar de andere - een van de verkeerde heersers werd gedwongen om asiel te zoeken bij Raja Ranjit Singh, die hem werd gegeven in ruil voor alle juwelen.

Tot 1849 bleef de steen in Tasjkhan, toen was de schat eigendom van de Oost-Indische Compagnie en werd deze cadeau aan koningin Victoria aangeboden. In haar instructies werd de diamant opnieuw gesneden in een kleinere diamant - het gewicht werd verlaagd van 191 naar 109 karaat. De redenen voor deze beslissing zijn nog onbekend, maar het spel van licht is verbeterd in de nieuwe vorm, hoewel de hele historische waarde van de diamant is verdwenen met het verlies van de oorspronkelijke vorm.

Het is bekend dat koningin Victoria jarenlang deze steen als een broche droeg, na haar dood werd het juweel gelijkgesteld met de koninklijke regalia - de steen versierde de Koninklijke Kroon van Groot-Brittannië.

Er wordt aangenomen dat de geschiedenis van deze diamant zelfs donkerder is dan het lot van de Kohinur-steen. Volgens Indiase legenden bracht de steen ongeluk bij de eigenaar. Het is geen toeval dat deze diamant tegelijk in Parijs verscheen met de pest die duizenden levens eiste.

De steen werd aangeboden aan Lodewijk XIV, die een diamant wilde maken in de vorm van een hart uit deze blauwe diamant met buitengewone schoonheid. Dit ornament dat hij een van zijn favorieten gaf, koelde echter al snel tot haar. Tegelijkertijd begon de koning falen na te streven - hij leed de ene na de andere militaire nederlaag. Toch leefde Louis de Zon een tamelijk lang en comfortabel leven, wat niet gezegd kan worden over de andere eigenaren van deze diamant. Het is dus bekend dat de steen later naar Marie-Antoinette kwam, die het aan haar geliefde dochter aanbood. Tijdens de revolutie werd de prinses gedood en de koningin zelf werd publiek geëxecuteerd.

Kort daarna werd de koninklijke schatkist verpletterd - een van de juweliers slaagde erin de steen uit Londen te verwijderen, maar al snel vielen zowel hij als zijn zoon in de handen van een onbekende moordenaar.

In 1830 was de diamant in handen van de familie Hope-dynastie en bleef daar totdat het hoofd van het gezin het verkocht om zijn schulden te dekken. De steen werd gekocht door de Turkse sultan voor zijn tweede vrouw, maar al snel werd de sultan omvergeworpen, een vrouw werd gedood en beroofd. Daarna kwam de steen naar Rusland naar prins Korytkovsky. De grootvader presenteerde hem aan zijn minnares, maar na een paar jaar vermoordde hij haar uit jaloezie, en de edelman zelf werd even later doodgeschoten.

Maar het verhaal van de diamant eindigt hier niet - het blijkt dat een bepaalde Spanjaard, die stierf tijdens de crash van Titanic, en toen hij het eigendom van deze man verkocht, het huis binnenkwam, waar het enige geliefde kind plotseling stierf na de aankoop, werd de eigenaar van de diamant gek van verdriet.

Deze steen is misschien wel de meest ongewone van al die in India. Het werd ontdekt in het midden van de 18e eeuw - op dat moment was zijn gewicht 300 karaat, en het was een groter stuk steen - volgens schattingen van deskundigen, woog de "ouder" diamant ongeveer 450 karaat.

De diamant werd gekocht door Shah-Jahan, die een facet in de vorm van een roos met een groot aantal kleine gezichten uitvoerde - trouwens, de vorm is tot nu toe bewaard gebleven, dus de steen is van zo'n historisch belang.

Volgens een oude legende diende deze diamant als een van de juwelen die het beeld van Brahma sierden, maar aan het begin van de 18e eeuw werd het gestolen door een Franse soldaat die op frauduleuze wijze zijn vertrouwen in de dienaar van de tempel wreef. Later verkocht hij de diamant aan de kapitein van een Engels schip voor slechts 2.000 pond, en hij verkocht het aan een handelaar in Londen voor 12.000.

Het is niet bekend hoe waar deze feiten zijn, maar er werd gedocumenteerd dat hij in 1773 in handen was van Grigory Orlov, die het aan keizerin Catherine presenteerde De tweede, waarvan de favoriet volgens historici een behoorlijk lange tijd was.

De grootste diamant ter wereld wordt beschouwd als Cullinan, ook wel bekend als de "Star of Africa". Het gewicht is meer dan 3000 karaat, wat overeenkomt met een voorbeeld van 620 gram, niet minder indrukwekkend, en de grootte is 10x6,5x5 cm. Deze unieke steen werd toevallig ontdekt in de Zuid-Afrikaanse mijnen in 1905, waarschijnlijk was het een fragment van een nog groter kristal, dat werd nooit gevonden. Na 2 jaar werd de steen als geschenk aangeboden aan de Engelse koning Edward de Zevende ter ere van zijn verjaardag, in opdracht waarvan hij werd opgesplitst in verschillende vrij grote delen. Het totale gewicht van de verkregen stenen was 1063 karaat, wat overeenkomt met slechts een derde van de initiële massa van het juweel.. De beslissing om de steen te splitsen werd geforceerd: het was een feit dat er scheuren in zaten, en het was niet mogelijk om er één groot gefacetteerd edelsteen van te maken. De hofjuwelier bestudeerde de "Ster van Afrika" gedurende enkele maanden, voordat hij in aanwezigheid van andere beroemde juweliers een beitel op de diamant plaatste en er met een hamer op sloeg - deze beslissing was zo moeilijk voor de meester dat hij zelfs een tijdje het bewustzijn verloor.

Een van de mooiste en grote stenen werd ontdekt in Noord-Botswana in 2015. Het werd "Ons Licht" genoemd en werd de op een na grootste steen in de geschiedenis van het millennium met een massa van 1109 karaat en afmetingen van 6.5x5.6x4 cm. In 2016 werd een poging gedaan om het te verkopen op de veiling van Sotheby, maar het faalde jammerlijk - de maximale verkoopprijs van $ 61 miljoen was lager dan verwacht op 70 miljoen.

"Constellation" - een juweeltje van 813 karaat, ook te vinden in 2015 in Botswana.

Een van de duurste stenen ter wereld is de Pink Star-diamant. De massa is 59,6 karaat, in 2013 werd het verkocht op Sotheby's veiling voor $ 83 miljoen - dit is een recordprijs in de geschiedenis, maar een paar maanden later werd bekend dat de koper niet in staat was om het benodigde bedrag te verzamelen en de steen werd verkocht voor hem, maar voor 72 miljoen

De grootste diamant ooit ter veiling aangeboden, met een massa van 101,7 karaat, werd "The Legacy of Winston" genoemd. Hij werd voor 27 miljoen dollar verkocht. Het is bekend dat deze steen werd verkregen door het snijden van een 236-karaats diamant gevonden in Botswana.

Een van de beroemdste stenen ter wereld is de diamant "Tiffany". Hij werd gevonden in Afrika, waarna de maker van het bedrijf Tiffany het meteen kocht - hij trok hem niet zozeer door zijn grootte, maar door zijn kanariekleur. In de richting van de juwelier werd een diamant gesneden, waarna deze een perfecte, ongebruikelijke diamantvorm kreeg - een vierhoek met afgeronde hoeken. In de strikte zin van het woord kan het niet een van de duurste stenen worden genoemd - het is nooit te koop aangeboden. Het heeft dus geen veilingwaardering, maar neemt niettemin zijn plaats in naast bekende diamanten als het 'Gouden Jubileum', 'Graf Wittelsbach' en anderen.

Weinigen van de mensen die in deze wereld leefden, kunnen bogen op het bezit van deze unieke steen in hun handen - een van de gelukkige vrouwen werd een beroemde actrice Audrey Hepburn, die deze diamant liet zien in een advertentie voor de legendarische film "Breakfast at Tiffany's".

Herziening van de duurste diamanten op onze planeet - in de volgende video.