Soorten kunstmatige edelstenen en hun eigenschappen

Eerder was de situatie met edelstenen eenvoudig en duidelijk: rijke mensen droegen sieraden en gewone mensen waren tevreden met gewone juwelen met toegankelijkere edelstenen. Nu is de situatie radicaal veranderd, omdat de moderne mens heeft geleerd om met behulp van kunstmatige middelen een groot aantal edelstenen te maken. Wat zijn dergelijke producten, wat is hun eigenaardigheid en welke eigenschappen bezitten ze?

Synthetische edelstenen zijn een compleet analoog van natuurlijke edelstenen. Het enige verschil zit in de nuances van creatie: kunstmatige sieraden worden gemaakt in de omstandigheden van laboratoria of speciale fabrieken, waar een groot aantal specialisten de steen helpen geboren te worden, waarbij alle details van het technologische proces in het oog worden gehouden. De chemische en fysieke eigenschappen van de kunststeen zijn volledig consistent met de natuurlijke tegenhanger ervan, daarom kan het niet als een glasimitatie en nep worden beschouwd. Dit is een hoogwaardige volwaardige tegenhanger.

Kostbare edelstenen, die zijn gemaakt in kunstmatige omstandigheden, hebben een andere naam gegroeide sieradensteen. Het geeft hun essentie volledig weer. Technologieën voor het maken van kunstmatige sieraden zijn volledig identiek aan de omstandigheden die de natuur voor hen creëert.

Maar technologie vermindert aanzienlijk de tijd om stenen te maken. Als een natuurlijk juweel over honderden jaren kan worden gemaakt, duurt een kunstmatige tegenhanger enkele uren, in zeldzame gevallen enkele maanden. Aanvankelijk waren apparatuur en technologie voor het maken van kunststenen erg duur. Daarom konden de stenen niet te goedkoop zijn. Maar dit proces wordt voortdurend verbeterd, waardoor de kosten van dergelijke sieraden worden verminderd.

Wetenschappers hebben veel tijd, moeite en geld besteed aan ontwikkeling om synthetische stenen te maken. En hun ontdekkingen zijn van groot belang, wat de volgende factoren is:

• het verminderen van de kosten van sieraden die meer betaalbaar zijn geworden met kunstmatige edelstenen;
• het creëren van de perfecte steen zonder onnodige insluitsels en andere tekortkomingen, omdat de natuur er niet altijd in slaagt het perfecte juweel te creëren;
• vervanging van edelstenen, waarvan de reserves niet onbeperkt zijn in de ingewanden van de aarde;
• Uitbreiding van kansen voor het gebruik van edelstenen in industriële gebieden.

Sinds de productie van het eerste kunstmatige juweeltje hebben wetenschappers de lijst met edelstenen die in het laboratorium kunnen worden geboren aanzienlijk kunnen uitbreiden. Synthetische edelstenen worden gepresenteerd in een groot assortiment, waaronder de meest significante en interessante zijn de volgende opties.

Diamanten worden actief kunstmatig actief geproduceerd, Deze steen was een van de eerste die werd gesynthetiseerd. Nu zullen wetenschappers niet moeilijk zijn om een ​​diamant van 15 karaat te creëren. Veel juweliers gebruiken deze stenen in hun sieraden en presenteren ze als echte sieraden. Het onderscheiden van een echte goudklomp van een kunstmatige wordt steeds moeilijker, omdat wetenschappers voortdurend hun vaardigheden verbeteren. Deze steen heeft insluitsels van het minerale type en kunstmatige diamanten bevatten insluitsels van metalen.

Ook actief gemaakt in kunstmatige omstandigheden. Om ze te verkrijgen, wordt titaniumoxide aan het uitgangsmateriaal toegevoegd. Na het snijden doorlopen, krijgt de gesynthetiseerde steen een stellair effect, wat inherent is aan natuurlijke robijn en saffier. Deze stenen worden gekenmerkt door een aantal eigenschappen en kenmerken:

• porositeit op het niveau nul;
• kracht, die niet verandert, zelfs niet onder invloed van agressieve factoren;
• hoge transparantiepercentages;
• Immuniteit voor stoffen die tot gemeenschappelijke zuren en de meeste alkalische stoffen behoren;
• dichtheid ligt in het bereik van 3,98 - 3,99;
• de hardheidsindicator is 9;
• de steen wordt snel warm als hij in de hand wordt gehouden, in tegenstelling tot de natuurlijke tegenhanger.

Voor de productie van synthetische smaragden worden twee methoden gebruikt: flux en hydrothermisch. Voor de groei van kristallen gebruikt zaad beryl. Overdag groeit deze smaragd met 0,8 mm. Het proces van het maken van dergelijke halfedelstenen is duur, omdat de kosten van een kunstmatige en natuurlijke steen niet bijzonder verschillend zijn. Een nep-smaragd heeft in de meeste gevallen een uitgesproken zonering van vlekken, die zijn oorsprong markeert. Ook zijn buisvormige insluitsels en bruine insluitsels van ijzeroxiden te vinden in dergelijke edelstenen.

Kunstmatig verkregen is heel gebruikelijk. Een belangrijke variëteit van dit juweeltje is hydrothermale amethist. Deze steen is vaak te vinden in sieraden, omdat deze erg lijkt op zijn tegenhanger. Het kan heel moeilijk zijn om een ​​kunststeen te onderscheiden van een natuurlijke, alleen complexe diagnostiek kan helpen. Een ander soort kwarts is AmetrineHet wordt ook geproduceerd door de hydrothermale methode. Ametrine onderscheidt zich door zonale kleur en twinning structuur.

Het is een van de weinige kunststenen die geen natuurlijke tegenhanger hebben. Mensen noemen de kubieke zirkonia een kunstmatige diamant voor de gelijkenis met deze kostbare steen. Fianite met diamant heeft eigenlijk niets gemeen.

Het is een kunstmatig analoog van topaas. Alle eigenschappen zijn zo dicht mogelijk bij topaas. Sitall onderscheidt zich door kristalhelderheid en een breed scala aan kleuren. Sieradenmeesters houden van deze steen, want zelfs in grote gevallen is de Seatall in alle opzichten onberispelijk.

Het is gemaakt van yttrium-aluminiumoxide, dat wordt gekenmerkt door de structuur van granaat. Deze steen in zijn pure vorm heeft geen kleur, hij wordt gekenmerkt door een dichtheid van 4,54 en een hardheid van 8 (schaal van Mohs). Om granatiet te verkrijgen, worden speciale apparaten gebruikt en worden speciale omstandigheden gecreëerd (hoge temperatuur en vacuüm). Kristallen worden uit de smelt getrokken.

Ook geleerd hoe te groeien in een kunstmatige omgeving. Hiervoor worden tweekleppige schelpdieren gebruikt, die onder speciale omstandigheden zijn verpakt. Parels verkregen onder kunstmatige omstandigheden kunnen verschillen van natuurlijke parels in hun ideale vorm, maar over het algemeen zien ze er hetzelfde uit, ze hebben dezelfde glans en overloop die natuurlijke parels bezitten. De duur van het maken van een parel kan 7 jaar duren. Bij het kweken van parels kun je het de gewenste vorm geven en de gewenste maat bereiken.

Dit is monokristallijn aluminium. Dit materiaal is ideaal voor het maken van horloges. De structuur van saffierglas lijkt veel op synthetische saffieren. De verschillen zijn in een hoge mate van transparantie en duurzaamheid, omdat het glas in producten lange tijd zijn eigenschappen behoudt en de levensduur van het hele mechanisme verlengt.

Deze juwelen zijn uniek en hebben een aantal kenmerken die hen onderscheiden en aantrekkelijk maken in de ogen van de meesters en kenners van het mooie. De voordelen omvatten de volgende kenmerken:

• ideale snit, die niet altijd beschikbaar is voor natuurlijke edelstenen;
• helderdere kleuren en pure structuur die niet altijd in natuursteen wordt aangetroffen;
• gebrek aan respons op een dikke omgeving (terwijl natuurlijke zelfs kunnen vervagen door langdurig contact met de menselijke huid);
• maximale brekingsindex;
• meer betaalbare kosten;
• duurzaamheid en eenvoudige verzorging.

Minuten kunnen slechts een paar momenten worden overwogen - dit is het besef dat natuursteen geeft de eigenaar wat gewicht in eigen ogen, een gevoel van zelfvertrouwen. Maar dit is slechts een psychologische houding van een persoon.

Hoe je kunststenen van natuurlijk onderscheidt, zie de volgende video.