Lijst van de gevaarlijkste hondenrassen

De hond is natuurlijk een vriend van een man, maar men moet niet vergeten dat het direct verwant is met de wolf, die een gevaarlijke roofdier is, en een lege maag kan iedereen aanvallen, inclusief mensen. Tegelijkertijd zijn er volledig ongevaarlijke rassen die als relatief veilig kunnen worden beschouwd vanwege zowel de aard van de dieren als vanwege hun bescheiden omvang, terwijl andere huisdieren speciaal zijn gemaakt voor agressie en indrukwekkende afmetingen hebben.

Speciaal voor lezers hebben we een beoordeling samengesteld die ons in staat stelt om te begrijpen welke dieren als de meest gevaarlijke en mogelijk agressieve dieren worden beschouwd. Tegelijkertijd distribueren we geen plaatsen in de beoordeling en eisen we geen strikte naleving van statistieken en om een ​​aantal redenen.

De belangrijkste reden is dat Het is niet mogelijk om een ​​onvoorwaardelijk correcte lijst van potentieel gevaarlijke rassen te maken. Het is niet erg duidelijk hoe idealiter je de agressiviteit van honden zou moeten evalueren.

De auteurs van vele berekeningen zijn georiënteerd over de statistieken van aanvallen en moorden, maar om deze reden verschijnen zelfs labradors in sommige selecties, die gewoonlijk als kalmte en vriendelijkheid zelf worden waargenomen. Dit criterium kan niet a priori correct zijn, omdat een zeldzame boze Labrador een moordenaar kan worden vanwege zijn indrukwekkende grootte, maar kleinere hondjes zijn meestal veel bozer en agressiever, het is gewoon makkelijker om terug te vechten.

Daarnaast een soortgelijke statistieken houden nooit rekening met de prevalentie van het ras. Het is duidelijk dat bij dergelijke selecties altijd de meest populaire soort honden zullen verschijnen, en die die letterlijk worden vertegenwoordigd door een paar dozijn individuen zullen daar niet worden gevonden, zelfs als het extreem woeste beesten zijn.

Dat mogen we niet vergeten In veel opzichten hangt de mate van agressie ook af van hoe de hond werd grootgebracht. Het was niet voor niets dat het oude lied zong over het feit dat een hond kan bijten, maar dit komt uit het leven van een hond - een aanzienlijk percentage van aanvallen en moorden gepleegd door dieren is een direct antwoord op pesten door de eigenaar.

Onder andere dingen fundamenteel belang en training. Zoals je weet, moet een bewaker of vechthond speciaal opgeleide agressie zijn. Als ze opgroeide in een kinderdagverblijf waar de puppy werd opgevangen en vervolgens in goede handen viel, dan zal ze, zonder de wreedheden van anderen te ontmoeten, waarschijnlijk niet veel denken aan het domineren van anderen. Dit is ook een belangrijk punt dat van invloed is op de statistieken - misschien de hond zelf is niet zo slecht als de eigenaar, die het beest agressief gedrag leerde en werd afgeleid, vergeet zijn afdeling te beheersen.

Al deze discrepanties leiden ertoe dat een duidelijke definitie van een potentieel gevaarlijke hond bestaat eenvoudigweg niet. In december 2018 stelde het ministerie van Binnenlandse Zaken van de Russische Federatie bijvoorbeeld een lijst samen van potentieel gevaarlijke honden, die onmiddellijk 69 rassen omvatte, die ongewenst zijn om zonder leiband te lopen.Deze lijst, in maart 2019 goedgekeurd door de Doema van de Russische Federatie en goedgekeurd door de regering, is teruggebracht tot slechts 13 rassen - dit laat zien dat verschillende mensen een fundamenteel andere houding kunnen hebben ten opzichte van het concept van een onveilig dier.

Gezien al het bovenstaande, hebben we gecompileerd eigen lijst, die breder is dan die van de Doema, maar minder uitgebreid dan oorspronkelijk door het ministerie van Binnenlandse Zaken was opgesteld. Misschien is dit de juiste aanpak, omdat de wet schrijft voor dat gevaarlijke honden strikt aan de lijn worden gelaten, maar een agressief huisdier is het grootste gevaar voor de eigenaar en zijn huishouden, en daarom noch de kraag, noch de mondingssituatie is volledig opgelost.

In onze gecombineerde beoordeling waren gevaarlijk voor de menselijke soort honden, de aanwezigheid van bedreigingen waarvan wordt erkend in Rusland en over de hele wereld. Iemand kan bepaalde posities van de verzameling betwisten, maar we raden dergelijke honden nog steeds aan om hun oren open te houden - in elk geval tijdens wandelingen moet men erop letten dat het huisdier niet de mogelijkheid heeft om agressie tegenover anderen te tonen. Bedenk dat er geen posities in onze beoordeling zijn, dus de gepresenteerde honden worden niet gesorteerd volgens een criterium van gevaar of agressiviteit.

De eerste vertegenwoordiger van de lijst is hiervan een goed voorbeeld als een dier, kan het niet worden opgenomen in de Russische gevaarbovenkanten, simpelweg omdat het relatief zeldzaam is. In feite dit beest is behoorlijk agressief, omdat onze buren, de Japanners, dit grote dier speciaal voor hondengevechten tegen het einde van de vorige eeuw brachten.. In de meeste gevallen gedraagt ​​een hond met een respectabele uitstraling zich kalm en onopvallend en zal hij niet in de aanval rennen zonder een rechtstreekse bestelling van de eigenaar.

Nog nodig moeilijk om zo'n puppy groot te brengen, gewend om aan te vallen op commando en alleen eropAnders kan het gevaar voor een viervoeter van de kant van een vreemdeling of een andere hond een agressieve reactie veroorzaken, en dit beest, geloof me, zal de winnaar zijn.

In principe lijkt zo'n hond erg op een gewone buldog en die zijn, zoals je weet, vaak bandieten en hooligans. De naam van het ras, ongeveer een halve eeuw geleden gefokt, vertaalt zich letterlijk als 'kettinghond' en dergelijke huisdieren zijn, zoals u weet, gericht op het verdedigen van de eigen hond tot het laatst. Een goed getraind individu kan zowel het territorium als een levend persoon beschermen, en God verhoede dat het lijkt alsof u een bedreiging vormt voor het toevertrouwde object - Deze stapel spieren loopt snel en laat geen gevangen prooi los uit de kaken.

Deze enorme hond komt binnen in de meeste beoordelingen van de sterkste honden ter wereldJa, het is niet verrassend voor dergelijke en dergelijke dimensies. Moderne wetenschappers geloven dat de verre voorouders van de vertegenwoordigers van dit ras nog steeds vecht tegen honden van het oude Rome, wat betekent dat de vechtkwaliteiten gedurende ten minste tweeduizend jaar in deze dieren werden grootgebracht. Moderne kano Corso werden nog steeds niet gemaakt om te vechten, maar voor de bescherming van het grondgebied en de bescherming van de mens, maar zulk een beest zal niet falen, ongeacht wie de vijand is.

Zoals het verondersteld wordt vertegenwoordigers van terriers te zijn, is de bull terrier een jachthond. Hij is goed opgepompt, zelfs in vergelijking met de meerderheid van zijn familieleden, maar de overvloed aan massieve spieren belet niet dat de hond heel snel rent en een rivaal inhaalt die later besefte dat hij vandaag niet zo had moeten gaan.

Zoals de meeste terriers zo'n hond is niet bijzonder agressief tegenover mensen - integendeel, hij moet communiceren en, met de juiste opvoeding, komt hij gemakkelijk in contact met onbekende mensen, als de eigenaar geen bezwaren heeft. Een ander ding is dat alle kleine dieren voor deze honden worden gezien als prooi, wat betekent dat eigenaren van katten en kleinere honden constant naar je moeten kijken.

Misschien is er in termen van dieren in het wild geen gevaarlijkere regio dan tropisch Afrika, en toch is dit ras speciaal voor deze plaatsen gefokt als jachtgebied. In de jaren '30 van de vorige eeuw was de ernst van dit dier legendarisch - men geloofde dat een dergelijke vriend in staat was om de prooi te bewaken in afwezigheid van de eigenaar, zelfs in de omstandigheden van de savanne, die iedereen die vers vlees wilde eten, inclusief leeuwen, wilde rijden.

Waar of niet, er is geen rook zonder vuur, en deze informatie maakt het mogelijk om correct te oordelen over de onbevreesdheid en de mogelijkheden van de ridgeback. Een dergelijke hond opvoeden met de zweepmethode is onaanvaardbaar, omdat deze niet tot iets leidt, behalve voor de groeiende agressie die uit de hand kan lopen.

Argentinië heeft uitgestrekte, niet-bezette gebieden, goed geschikt voor de jacht, en ongeveer honderd jaar geleden besloten ze om hun eigen jachthondenras te verwerven, in staat om typische lokale problemen op te lossen.

Fokkers verbonden aan fokvertegenwoordigers van tien verschillende rassen en kregen een uitstekende jager, die niet nadenkt over de grootte van de vijand, en hij kan een roofdier zijn, behoorlijk zelfverzekerd knallend. Omwille van nieuwsgierigheid werd de hond verschillende keren blootgesteld in gevechten tegen zuiver vechtende rassen, en zelfs de Argentijnen winnen er vaak in, dus het is beter om dit dier niet boos te maken.

Dit ras is stil zelfs niet erkend door de Internationale Canine Federatie, maar geniet een zekere populariteit bij hondenkwekers. Het is onmogelijk om te zeggen dat deze honden reciproceren op de verbeterde liefde van een persoon - integendeel, recentelijk tonen statistieken de toename van de aanvallen van dergelijke honden op mensen.

Dit is een andere "Afrikaanse", afgeleid speciaal als lijfwachtdaarom herkent het huisdier slechts één eigenaar, aan wie het zeer toegewijd is.

Deze hond heeft hetzelfde scherpe en opvliegende karakter, als de Pakistanen, die hem niet alleen zo brachten, maar ook deelnamen aan demonstraties. Het belangrijkste doel van dit dier - botst gewoon met tegenstanders, alle andere eigenschappen zijn niet specifiek hierin opgenomen, omdat het is vrij moeilijk en problematisch om een ​​hond te trainen, hem de gedragsnormen te leren, en hem niet met agressiviteit bezig te houden.

Als je niet bang bent voor moeilijkheden, kun je een uitstekende bewaker of wachter van zo'n beest maken, maar deskundigen adviseren om geen Pakistaanse buldog te starten voor mensen die geen indrukwekkende ervaring hebben met het omgaan met vechthonden. Je zult nooit zeker zijn dat je eindelijk de niet te onderdrukken energie van de afdeling hebt gepacificeerd, dus je zult onvermoeibaar met hem moeten werken.

Deze hond ziet er heel schattig uit en het is moeilijk voor te stellen dat hij een serieus gevaar kan vormen, maar net als sommige andere vertegenwoordigers van deze lijst is de hond van Afrikaanse afkomst en moet daarom klaarstaan ​​om een ​​rivaal van enige complexiteit te weerstaan.

Wat interessant is, het waren de Afrikanen zelf die het eruit haalden - in ieder geval werden zeer vergelijkbare dieren in hen gevonden lang voordat het Zwarte Continent eindelijk de Europese kolonialisten veroverde. Vandaag wordt dit ras overwogen een van de oudste en tegelijkertijd wordt beschouwd als een van de meest koppig in de wereld op het gebied van training. Deze fervent jager is vrijwel onbeheerst en vormt daarom een ​​groot gevaar voor alle kleine levende wezens, waarvan er zoveel zijn in moderne steden.

Dit is iemand die moeilijk te vermoeden was agressief te zijn, omdat het de St. Bernards zijn - ze werken immers als professionele badmeesters in de Zwitserse Alpen en nemen slachtoffers van onder de ingestorte lawines.

Meestal wordt zo'n hond beschreven als vriendelijk en erg rustigmaar het moet worden opgemerkt dat dit is geen genetisch bepaald kenmerk, maar een goede opvoeding die moet worden geboden in de kindertijd. Als dit niet gebeurt, zal een enorm en sterk huisdier agressief zijn tegenover vreemden, en in het bijzonder voor kleinere rassen van hun medestammen.

Vreemd genoeg wordt vandaag zo'n hond niet als te agressief beschouwd - het grootste gevaar komt van andere, latere variëteiten van de bulldog. Deze verscheen meer dan honderd jaar geleden in de VS - het werd uitgebracht door boeren, die hun eigen velden moesten beschermen tegen elke externe aantasting.

Het beest beschouwt zichzelf instinctief als de meester van het territorium, hij is zelfverzekerd en koppig en zal daarom een ​​vreemdeling of een andere hond eenvoudig geen extra vrijheden toestaan. Dit is de hond die, figuurlijk gesproken, niet aanvalt, maar het zal je niet toestaan ​​om te vertrekken, maar je zult trillen - je straffen voor onbeschaamdheid.

Zo'n favoriet maakt indruk met zijn gigantische afmetingen - hij is degene die de belangrijkste records heeft in termen van de grootte van de hond. De hond is een geboren jager, omdat hij gevaarlijker is voor andere dieren dan voor mensen.

Tegelijkertijd worden dieren van jachtrassen vaak als kleiner dan zichzelf beschouwd als de prooi van bijna alle levende wezens, en daarom kinderen moeten beter in de gaten worden gehouden, zodat degenen die deze joekel niet al te zeer hebben geprovoceerd. Een dier wordt meestal niet als te agressief beschouwd, maar de grootte van het dier zelf leidt vaak tot het feit dat de hond alleen wil schrikken of spelen en verwondingen veroorzaakt.

Dit dier lijkt op een leeuw in lichaamsbouw en kleur, en hoewel de magere gestalte een erkende atleet verraadt, is de snuit misleidend - het lijkt tamelijk schattig en de hele hond wordt als volkomen onschuldig ervaren. Natuurlijk is dit een vergissing omdat het ras speciaal is gemaakt om een ​​strenge bewaker te krijgen, die niemand de afdaling zal geven en zijn meester tot het einde zal verdedigen.

Deze hond gelooft fundamenteel niet in vreemden en het proberen om het opnieuw te maken is bijna zinloos - het wantrouwen zit in zijn genen. Er zijn veel gevallen waarin zelfs tentoonstellingsdieren niet gewend zijn aan de situatie, wanneer er veel mensen om hen heen zijn - ze reageren boos op de schending van hun eigen persoonlijke ruimte en vallen zowel kijkers als rechters aan.

Dit beest heeft zo'n uiterlijk dat het onmiddellijk duidelijk wordt wanneer het wordt ontmoet - zo'n hond moet worden gerespecteerd en het is goed als het je geen agressie voedt. Het ras werd op de Canarische Eilanden gemaakt, niet om te vechten, zoals men zou hebben gedacht onder de indruk van haar uiterlijk, maar als een herder die zorgt voor kuddes in afwezigheid van de mens.

Desalniettemin suggereert zelfs dit soort werk dat het beter is voor een vreemdeling om niet te benaderen en daarom worden Canarians tegenwoordig vaak gebruikt om een ​​territorium of persoon te beschermen. In beide gevallen ze zijn erg gehecht en klaar om hun eigen te verdedigen tot de dood. Vanwege dergelijke eigenschappen heeft dit ras de afgelopen jaren een tweede jeugd doorgemaakt.

Dit is iemand die onlangs is gedemoniseerd, omdat het een vertegenwoordiger van dit ras is, wat niet verwonderlijk is - de statistieken van de aanvallen van dit beest blijken gewoon angstaanjagend te zijn. De hype in de pers heeft zo'n niveau bereikt dat sommige radicalen voorstellen om dit ras volledig te vernietigen - naar hun mening is dit de enige manier om de aanvallen definitief te stoppen.

Experts zeggen dat dit buiging is, omdat een goed opgeleide staf is zowel sociaal als vriendelijk en vooral onderscheidt het zich door onbeperkte toewijding aan de eigenaar en zal het zijn eigen leven gemakkelijk opgeven omwille van hem. Volgens hen ligt de reden voor de agressie van de kant van de vertegenwoordigers van het ras alleen in de verkeerde opvoeding, maar dit neemt niet weg dat dergelijke honden van nature vrij slecht zijn.

De honden van dit Duitse ras zijn tegenstrijdig - aan de ene kant, ze worden beschouwd als vechthonden die in principe niet te vriendelijk en aangenaam zijn, anderzijds - ze worden de meest goedhartige van alle leden van hun categorie genoemd..

Het grote voordeel van een dergelijk dier is dat het geschikt is voor training, wat betekent dat het mogelijk is om de agressie van het huisdier te egaliseren, het te vervangen door goed onderwijs en fatsoensregels. Dit alles is echter slechts een theorie, maar in de praktijk zien we dat het beest schuwt niet om mensen aan te vallen, zelfs als dit te wijten is aan de verkeerde benadering van training.

Deze hond werd gefokt om zeer ernstige problemen op te lossen - aanvankelijk moest het de diamantmijnen in Zuid-Afrika bewaken, en die waren altijd een echte magneet voor talloze indringers die gemakkelijk en snel geld wilden. Dienovereenkomstig werd de hond eruit gehaald met een specifieke set van gewenste karakteristieken - hij zou zowel groot als sterk moeten zijn en dwingend moeten zijn in het handhaven van zijn eigen karakter.

Over het algemeen worden bullmastiffs meestal niet als slecht of agressief beschouwd, In de hele geschiedenis vielen dergelijke honden echter herhaaldelijk op voor mensen. Hoewel, in alle eerlijkheid, dit hun directe verantwoordelijkheid op de werkplek zou kunnen zijn.

Een hond van Duitse afkomst onderscheidt zich niet alleen door zijn indrukwekkende omvang, maar ook door zijn eigen geest - dit ras wordt niet alleen gekenmerkt door bruut geweld, maar ook door het vermogen om redelijkerwijs in deze of gene situatie te handelen. Het elegante beest is gewijd aan de eigenaar en werd speciaal gefokt om het territorium of de eigenaar te beschermen.

Dog agressiviteit is niet altijd gemanifesteerd - zelfs als een indringer wordt geïdentificeerd, is ze meestal slim genoeg om de crimineel eenvoudigweg vast te houden en de aandacht te trekken van de persoon die het lot van de betrapt persoon zal bepalen. Niettemin het is belangrijk om een ​​dergelijk huisdier niet te laten weten dat u weerstand biedt aan zijn wil, anders wacht een sterke en zelfverzekerde vriend van een persoon niet op de eigenaar, maar lost hij het probleem alleen op.

Een andere hond die bekendheid verwierf ten onrechte agressief, hoewel aanvankelijk het ras was gefokt als een hulphond, wat betekent dat het gehoorzaam moet zijn en klaar om alle bevelen uit te voeren. De precieze timing van het fokken van deze honden is onbekend, maar er zijn veel onbevestigde legendes die een belangrijk stempel op de geschiedenis hebben gedrukt - ze namen bijvoorbeeld direct deel aan de Zevenjarige Oorlog.

Het dier is perfect voor de bescherming van een territorium of een persoon, het kan urenlang onvermoeibaar een object patrouilleren, maar het gaat vaak te ver in termen van het nemen van agressieve beslissingen tegen overtreders.

Een andere hond, waarvan het probleem tegelijkertijd groot is en het vermogen heeft om de verkeerde kant op te gaan in geval van onjuiste opvoeding. Het dier heeft een zelfverzekerd karakter, het zal niemand de afdaling geven.en daarom blijkt het een uitstekende bewaker te zijn, maar dit is alleen als de training succesvol en correct was op een puppy-leeftijd.

De eigenaar negeert de regels voor het opvoeden van zulke honden of geeft er eenvoudigweg onvoldoende aandacht aan, maar loopt het risico om alleen gelaten te worden met een grote en onbeheersbare hond, die niet gewend is aan menselijke overheersing, agressief kan reageren op een poging het te pacificeren, zelfs als het een meester is.

Sommige experts zijn geneigd te geloven dat dit ras een tweeduizend jaar oude geschiedenis heeft en speciaal is gefokt om deel te nemen aan het hoeden in bergomstandigheden. Zo'n hond is erg slim - hij kan omgaan met de kudde, die een groot aantal koppen heeft, maar tegelijkertijd heeft de hond een verhoogd verantwoordelijkheidsgevoel ten opzichte van zijn eigenaar en daarom is hij zeer wantrouwig ten opzichte van pogingen tot toenadering door vreemden.

De essentie van de training is grotendeels om het dier te socialiseren, omdat in de omstandigheden van de moderne stad de hond zal moeten wennen, is het onmogelijk om ruzie te maken met iedereen in de buurt.

In de meeste gevallen wordt deze hond beschouwd als een van de meest trouwe helpers van een persoon - tegenwoordig is het de populairste diensthond, die goed ontwikkelde geest, leerbaarheid en de broodnodige fysieke kwaliteitennodig voor het vasthouden van criminelen en vijanden.

Meestal zien we ideaal getrainde dieren die zich niet meer agressief tonen dan nodig is voor detentie en zelfs dan alleen op bevel van de eigenaar of in een situatie waarvoor ze speciaal zijn opgeleid. Niettemin een zekere bereidheid tot agressie bij zo'n hond wordt gelegd en als het niet in de juiste richting wordt gestuurd en beperkt, kan het onbeheersbaar zijn.

Amerikaanse experts geloven dat er geen honden gevaarlijker zijn dan pitbulls, ondanks het feit dat deze honden nog steeds geen officiële status hebben in de internationale federatie van cynologen.

Het dier heeft een hoge mate van spierontwikkeling, en hoewel het relatief klein van formaat is, werd het vooral uitgenomen voor het lokken van veel grotere tegenstanders. De agressiviteit van het ras was hoog genoeg om ze ook te gebruiken voor tentoonstellingsgevechten, maar het gebruik van dergelijke honden als trouwe bewakers blijft gewoon.

Dit ras is een goed voorbeeld van hoe een dier agressief kan worden door nietsdoen. Zo'n hond is speciaal gefokt in het noorden om een ​​hond mee te slepen - een constante beweging in zijn bloed. In de afgelopen decennia worden deze honden steeds vaker opgewonden door zuiderlingen die houden van het uiterlijk van het huisdier, maar ze vergeten dat een viervoetige vriend in de stad nergens zijn niet te onderdrukken energie kan plaatsen - de standaard hondenwandeling lost het probleem helemaal niet op.

Tegelijkertijd zijn mensen uit Alaska niet verstoken van een jachtinstinct en worden ze zelfs door de belangrijkste teams nauwelijks getraind, en daarom kunnen ze gemakkelijk de opgebouwde "extra" krachten spenderen aan een ongepaste jacht op dezelfde katten.

Alles wat hierboven is gezegd over de Alaskan Malamute is ook waar voor dit ras. Zelfs voor een werk in een team dat letterlijk voor deze dieren is gemaakt, moeten honden speciaal worden getraind in socialisatie en discipline, waardoor ze geen schandalen maken met hun medestammen. Wat betreft de uitrusting van andere mensen, niet gewend aan vreemden huisdier kan gemakkelijk beginnen met het uitzoeken van dingen met hen.

Een absoluut wilde uitvinding van de Russische moderniteit ontving niet alleen geen erkenning van cynologen, maar is ook verboden om in veel landen te worden verbouwd. Het zal heel moeilijk zijn om zo'n huisdier zelfs in Rusland te krijgen - zo'n beest is letterlijk een half wilde, omdat het een kruising is tussen een hond en een wilde wolf.

Zo'n specifieke oorsprong had invloed op het personage, omdat Wolfcat vandaag zijn er maar heel weinig - voor hen en de vraag is klein, en de moed om het te kopen, veel zijn meestal niet genoeg. Het gevaar is grotendeels in het onontdekte en onvoorspelbare dier - zelfs de eigenaar kan niet weten wat de oorsprong zal zijn in zijn wijk en wat te doen met de huishond, die plotseling de wolvenessentie ervan heeft gerealiseerd.

In de Russische Federatie legt de wetgeving geen strikte beperkingen op aan deze kwestie - elke persoon is vrij om zo'n huisdier te verwerven zoals hij dat nodig acht. Een ander ding is dat je duidelijk moet begrijpen hoe je de agressie van je wijk zult aanpakken, en toch zal het vertrouwen dat je in staat bent om met zo'n taak om te gaan je niet voorkomen.

In verband hiermee moet van tevoren rekening houden met de momenten in verband met de veiligheid van mensen en dieren in de buurt. Sommige hondenrassen zijn zo gevaarlijk en onbeheersbaar dat ze zelfs voor hun eigen baas gevaarlijk kunnen zijn, vooral als hij niet begrijpt hoe hij correct met de afdeling moet omgaan. Misschien een populaire aanbeveling van specialisten die dat aangeeft je eerste hond zou niet moeten vechten of vooral agressieve jacht, omdat het niet een feit is dat je het aankan als je nog nooit eerder met viervoeters hebt afgerekend.

In de bovenstaande lijst zijn alle honden gevoelig voor een bepaalde mate van agressie, maar sommige zijn relatief kalm, gemakkelijk gewend aan andere mensen en zijn getraind om contact te maken met vreemden, terwijl anderen de eigenschappen van wilde voorouders behouden en daarom strikt moeten worden gecontroleerd. In sommige rassen kan een mogelijke reden voor agressie zelfs onvoldoende lopen zijn, wat een opeenstapeling van agressie veroorzaakt, wat betekent dat het beter is om zo'n hond niet in een appartement te houden, maar in een huis met een grote tuin.

Zo'n dier is absoluut niet de moeite waard om het aan een ketting te hangen - een ruime volière of zelfs een vrije beweging door het achtererfgebied is daar beter geschikt voor, maar alleen als het huisdier er niet in slaagt te ontsnappen aan de grenzen van de kat van een buurman. Bij andere rassen is de situatie misschien eenvoudiger - zij, met een uitgesproken waakhondinstinct, vinden de manier van leven in de keten niet erg en zullen niet bozer worden.

Een volledig apart onderwerp is het lopen van het huisdier. Hoewel de wet u niet verbiedt een hond van welk ras dan ook te starten, is het de eigenaar die verantwoordelijk is voor het waarborgen van de veiligheid van andere leden van de maatschappij en hun huisdieren.

Volgens de wet aangenomen in maart 2019, Vertegenwoordigers van 13 hondenrassen moeten voortaan noodzakelijkerwijs aan de lijn en in een muilkorf lopen. Zelfs als u zeker bent van honderd procent vriendelijkheid van uw hond, ook met betrekking tot vreemden, is het lopen zonder deze accessoires een directe overtreding van de huidige wetgeving en daarom kan dit een straf inhouden die door wetshandhavingsinstanties wordt geboden.

Fans van het fokken van agressieve hondenrassen zoals een mantra herhalen de afgezaagde uitdrukking dat de hond zelf slechts min of meer vatbaar is voor agressie, maar de bepalende rol wordt in elk geval gespeeld door opvoeding en houding ten opzichte van het dier. Met andere woorden, zelfs de kleinste hond kan tot waanzin gedreven worden door haar te bespotten en haar te provoceren, terwijl een strenge vechthond, die eruitziet als de belichaamde essentie van een bedreiging, geen stap zet zonder de toestemming van de eigenaar, als hij behoorlijk is opgevoed.

In de absolute meerderheid van de gevallen is deze verklaring waar, dus het kiezen van een mogelijk agressief dier als huisdier, je moet begrijpen hoe je hem op de juiste manier traint en negeer je taken in geen geval, anders kun je in theorie zelfs een slachtoffer worden.

Hoe individualistisch uw hond ook mag lijken, ergens in de diepte van uw ziel, is hij moreel bereid om zich te onderwerpen aan een sterkere leider, en u bent het die in de eerste plaats in de rol van deze hond moet zijn, en de hond zelf niet toestaat deze nis te nemen. De autoriteit van de leider van het dier is onvoorwaardelijk - hij kan elk wangedrag bestraffen, maar moet eerlijk zijn.

Als je nog nooit een hond van agressieve en onafhankelijke rassen hebt gehad, is het het beste om een ​​professionele trainer aan te sluiten op haar opleiding. Ongeacht of je besluit om je tot een professional te wenden of je eigen geluk te beproeven, je moet al vanaf jonge leeftijd een hondje grootbrengen, terwijl zijn persoonlijkheid is gevormd en hij nog steeds klaar is om het dictaat van de waarneming van de werkelijkheid te accepteren.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht theoretisch is het mogelijk om zelfs een volwassen hond te trainen, ook al blijkt het een zeer moeilijke taak te zijn. In theorie kan de roedelleider veranderen en dit is goed nieuws voor diegenen die geconfronteerd worden met een situatie waarin het huisdier volwassen is en het primaat van individuele familieleden niet erkent.

De hond zal zich gedragen als een terrorist: zodra hij heeft vastgesteld dat zijn agressieve acties de gewenste reactie uitlokken, begint het dier aan zijn eigenaars te "rijden". De dominantie van de hond kan zich zelfs in kleine manifestaties beginnen te manifesteren - bijvoorbeeld, je loopt niet met je huisdier, maar in feite ben jij het. Een ander levendig voorbeeld van een gebrek aan evenwicht tussen autoriteiten is wanneer een hond zijn eigen dingen heeft die niet door iemand kunnen worden genomen, maar tegelijkertijd de aanwezigheid van de dingen van anderen niet herkent.

Bij dieren wordt een verandering van leider beslist door een banaal gevecht, maar dit is niet onze methode. Als de hond uit de hand begint te lopen, toon haar dan dat de voordelen die ze nodig heeft eenvoudig niet zomaar verkregen kunnen worden. Begin eenvoudig - als de hond duidelijk iets van je eist, geef dan eerst het bevel en reageer niet op de eisen van het beest totdat je wens is vervuld. Zelfs met gehoorzaamheid, beloon het dier niet onmiddellijk - wacht een paar seconden en laat je huisdier zien dat ze hem nauwlettend in de gaten houden.

Wanneer de aangegeven tijd verstrijkt, keurt u uitdrukkelijk het gedrag van de hond goed - geef hem een ​​eetbare beloning, een beroerte of een compliment. Om onderwerping een gewoonte te maken, train het dier constant - alle voordelen, ook met lopen en voeden, moeten alleen worden uitgevoerd na uitvoering van het commando.

Laat de agressieve hond in geen geval begrijpen dat je zwakker bent dan zij, en hiervoor nooit onvoorwaardelijk haar wensen vervullen. Een hond moet leren dat zijn wensen alleen de vorm van een verzoek hebben en dat hun verplichte voldoening niet is gegarandeerd, maar kan in ruil daarvoor duidelijke tekenen van gehoorzaamheid vereisen.

Canine-experts zeggen dat tijdens het spel kun je niet knielen of liggen - Door dit te doen, kleineer je jezelf in de ogen van het dier, het neemt je niet langer zo groot en verschrikkelijk waar, en daarom kan het het idee van het negeren van bevelen toegeven.

Een nog grotere fout zou het spelen van machtsspelletjes zijn met een dier dat tot een agressief ras behoort. - Je kunt hem verslaan terwijl hij een puppy is, maar een ouder huisdier zal vroeg of laat de eigenaar op de schouderbladen zetten, en sindsdien zullen geen commando's handelen. Kies niet-agressieve spellen en onthoud dat jij het bent die ze begint en beëindigt. Om de laatste vereiste te bereiken je moet altijd het spel stoppen voordat het de hond verveelt.

Trek het dier af van het feit dat het zelf beslist waar te slapen en wanneer te eten. Sta niet toe dat uw huisdier een favoriete bank of stoel begint waar hij zal slapen. - Bepaal de hoek voor de pup en rijd hem in principe altijd weg van de verkeerde plaats en schreeuw hem uit voor een poging tot verontwaardiging. Hetzelfde geldt voor eten - Als de feeder zich in de keuken bevindt, leer dan de hond dat hij niets te doen heeft in de keuken terwijl de eigenaars eten.

Zie onderstaande video voor informatie over hoe je een vechthond goed kunt onderhouden.