De grootste diamant ter wereld: de geschiedenis van de Cullinan-diamant

De geschiedenis van diamanten houdt niet op om de geest van mensen te prikkelen. Groot - nog meer. Ratings van de grootste diamanten worden regelmatig gepubliceerd op juweliersites. Hoe meer verrassend is het verhaal van een van de grootste stenen, die toevallig is gevonden.

De grootste bekende diamant ter wereld heet Cullinan. Zoeken heeft geholpen de zaak te maken. Het gebeurde in een mijn genaamd Premier in Zuid-Afrika begin 1905. Hoogstwaarschijnlijk verscheen "Cullinan", los van de diamant, die twee keer zo groot was. Het gewicht was 3106,75 karaat, wat overeenkomt met 621,35 g. De parameters waren 10,5 en 6,5 cm.

Natuurlijk is het verhaal van zijn ontdekking vandaag omringd door verschillende verhalen en fictie, dus het is moeilijk te zeggen wat echt was en wat niet. Er zijn verschillende versies van dit verhaal. Volgens de eerste trok de schittering van de diamant de sitemanager aan, Frederick Wells, die de dagelijkse avondronde uitvoerde. Deze glitter kwam uit de muur van de steengroeve. Vandaar haalden ze ook een grote diamant uit de vorm waarvan duidelijk was dat het een fragment was van een veel groter mineraal. Maar meer kon niets vinden.

De vondst werd onmiddellijk verzonden voor onderzoek. Het bleek dat dit de grootste natuurlijke diamant is die destijds werd gevonden.

Onderzoek bevestigde het vermoeden dat De gevonden kopie is een van de delen van een veel grotere diamant, op een natuurlijke manier opgesplitst. Er is echter geen ander onderdeel gevonden. Natuurlijk heeft deze vondst furore gemaakt. Allereerst werd het publiek gek op de grootte van de steen en de geschiedenis van zijn ontdekking, en ten tweede kreeg de diamantindustrie een extra impuls om zich te ontwikkelen.

Mijn manager Wells kreeg 3,5 duizend pond betaald voor de vondst. De naam van de steen die is ontvangen door de naam van de persoon die de site heeft waar deze is gevonden: Thomas Cullinan. Er waren geen vlekken, scheuren, luchtbellen op de diamant. Hij was erg schoon. Er was een zwarte vlek in het midden van de diamant en dat was zijn enige nadeel.

Het kristal zorgde voor verbluffende kleuraccenten, afhankelijk van de hoek waaronder het licht viel. Dit betekende dat er spanning in de steen was, wat vrij gebruikelijk is in grote diamanten. Maar het creëerde ook het risico van scheuren diamant kon niet worden gesneden. De grootte van de diamant impliceerde zijn fantastische waarde, dus er waren geen kopers.

Diamond werd gepresenteerd als een geschenk voor de viering van de verjaardag van de koning van Engeland, Edward VII. Dit werd gedaan als een resultaat van het voorstel van generaal Louis Botha om de koning te bedanken voor het erkennen van de Transvaal-grondwet van het Britse rijk. Dit besluit was niet alleen, het werd in stemming gebracht. De Boeren waren in het voordeel, en de Britten, die de Transvaal bevonden - tegen.

In het begin waardeerde Edward de diamant niet. Dankzij Winston Churchill, toen nog niet de premier, maar al een zeer invloedrijke persoon, werd het geschenk geaccepteerd.Edward gaf opdracht het in verschillende delen te splitsen en in te korten. Dit bracht de Nederlandse juweliers, de beroemde broers Asher, in aanraking.

Het werk kostte veel tijd. Een half jaar werd besteed aan het bestuderen van de structuur van het kristal, het kiezen van een plek om een ​​slag te maken, zodat de splitsing correct plaatsvond. De lengte van de snede, die in steen was gemaakt, was ongeveer 0,5 inch (of 1,3 cm). Een mes voor de snede werd apart gemaakt.

Met behulp van één slag van een grote kracht werd de diamant gespleten in plaatsen van defect. Na 4 jaar werden ongeveer 110 diamanten gemaakt van de resulterende delen. 2 van hen - "Cullinan I" en "Cullinan II" worden geclassificeerd als grote, 7 - als medium (hoewel sommige ervan correcter worden toegeschreven aan grote), en de rest - als minder belangrijke, maar met verbazingwekkende zuiverheid.

De Cullinan I, of Big Star of Africa, weegt 530.2 karaat. Dit is een diamant met 76 facetten. "The Big Star of Africa" ​​is versierd met de top van de toverstaf, die eigendom was van Edward VII. Dit is de grootste gefacetteerde diamant. Er is een mogelijkheid om een ​​diamant uit te trekken en een broche te dragen. Het wordt opgeslagen in de Tower (Londen).

Briljant wordt ook wel de 'Grote ster van Afrika' genoemd. De vorm is peervormig. Tot het jaar 1990 beroemd was om de ontdekking van de Gouden Jubileum-diamant, werd de Grote Ster van Afrika de nummer 1 in termen van de grootte van diamanten in de wereld.

Zelfs vandaag, wanneer het werk van juweliers wordt gefaciliteerd door de nieuwste technologieën, is het snijden van diamanten erg moeilijk. Het was heel moeilijk om een ​​diamant te slijpen en er een diamant van te maken die een kunstwerk zou worden aan het begin van de vorige eeuw, omdat er niet zoveel gereedschappen ter beschikking stonden van juweliers. De Cullinan snit werd uitgevoerd door erfelijke juweliers van Ashera.

Voorafgaand hieraan waren het de Ushers die zich bezig hielden met het snijden van de "Excelsior".

Oorspronkelijk was het de bedoeling om de hele diamant in zijn geheel te knippen. In een gedetailleerde studie (die enkele maanden duurde), ontdekten juweliers dat er binnenin de diamant een aantal kleine beschadigingen, scheuren en stress zijn, uitgedrukt door de aanwezigheid van een donkere vlek in het midden van de steen. Het werd duidelijk dat de diamant gesplitst moest worden.

Sprekend over het begin van de snede, moeten we de datum van 10 februari 1908 vermelden. Betrokken bij deze "leider van Asherov" - Joseph. Volgens de legende viel Joseph Asher, toen het mes de diamant splitste, flauw, toen het mes brak. Men moet deze legende echter niet vertrouwen, want de erfelijke juwelier en het hoofd van een bedrijf met een solide reputatie zou immers nauwelijks onderhevig zijn aan dergelijke gewelddadige reacties als te verzwakken door een eenvoudige uitsplitsing van het werktuig. Bovendien is er een ontkenning van Lord Jan Balfour, die in het boek "Famous Diamonds" beweert dat Asher integendeel deze gebeurtenis heeft gevierd door een fles champagne te openen.

Elk van de onderdelen splitste zich vervolgens meer dan één keer op. Als resultaat van de snede verschenen 9 zuiverste grote diamanten en ongeveer 96 kleine. Groot waren genummerd van I tot IX (in overeenstemming met de afname in grootte). Ze zijn allemaal nog steeds in de Britse koninklijke familie en zijn opgenomen in de lijst met juwelen gedragen door Koningin Elizabeth II.

De nummer 2 diamant, of "Minor Star of Africa", is de vijfde grootste ter wereld. De snede is geen "peer", maar een "kussen". De massa is 317,4 karaat. Het bevindt zich in de rand van de kroon van het Britse rijk. Samen met hem is de kroon versierd met verbluffend mooie edelstenen, die elk een kunstwerk zijn.

Wat betreft de "Cullinan III", het is ook gefacetteerd met een "peer", het gewicht is 94.4 karaat. Het was geïnstalleerd op de top van de kroon, eigendom van Queen Mary, de grootmoeder van de nu regerende Elizabeth II.

Naast "Cullinan III" is de "Cullinan IV" op de kroon geïnstalleerd. Het belangrijkste accent van de kroon was de beroemdste diamant Coh-i-Noor. Aan het einde van de ceremonie werden alle stenen vervangen door kopieën van kwarts en de diamanten gingen voor gebruik in andere sieraden. De derde en vierde "Cullinans" waren verenigd, ze maakten een broche-hanger. Ze was dol op Queen Mary.

Nadat Mary in 1953 overleed, werden haar juwelen met recht geërfd van haar kleindochter Elizabeth II. Ze legt deze broche nog steeds op hanger op verschillende evenementen en noemt haar Granny's chips. Het is nog steeds onbekend wie de sieraden van de nu levende koningin zal erven. Misschien is het de hertogin van Cambridge, Catherine, de vrouw van de kleinzoon van koningin William, hertog van Cambridge.

Wat betreft de "Cullinan V", de snede is een "peer" of hartvormig. Het is gelegen in het midden van de platina broche, waar het wordt omringd door kleinere diamanten. De broche is zo gemaakt dat deze alleen gedragen kan worden. En ook de broche kan op de kroon worden geïnstalleerd in plaats van Coh-i-Noor. Voorafgaand aan deze, was de broche in de samenstelling van Queen Mary's parry samen met andere diamanten en smaragden.

Het gewicht van "Cullinan VI" is 11,5 karaat, de facettering wordt "Marquis" genoemd. Hij werd aangeboden door koning Edward VII aan zijn vrouw, koningin Alexandra. Deze diamant was versierd met haar diadeem. Sinds 1925 werd het door Maria geërfd. De diamant werd gebruikt om een ​​hanger te maken met een platina-broche met diamanten, waarvan het middelpunt de achtste Cullinan was. Nu wordt het juweel de "Cullinan-broche VI en VIII" genoemd.

De zevende van de "Cullinans" heeft een markies gesneden, het gewicht is 8,80 karaat. Zijn plaats is op een hanger in een platina ketting, die ook is versierd met andere diamanten en smaragden. De ketting is een integraal onderdeel van de parisre van Queen Mary. Er zijn 6 dergelijke onderdelen in totaal. Hetzelfde hofjuwelierbedrijf was betrokken bij de vervaardiging van de parure.

De negende steen, ondanks dat hij de kleinste is, is heel schoon. Het facet is rond en de vorm is peervormig. In 1911 werd het in een platinaring geplaatst en werd het nergens anders gebruikt. Helaas is de ring een paar keer gedragen en behoort hij niet tot de favoriete juwelen van de gekroonde personen tot wie hij behoorde.

Interessante informatie over de Cullinan-diamant is te vinden in de volgende video.